Zomer met een lach en een traan

Er is veel gebeurd afgelopen maand. Ik voelde me goed na de vakantie, maar ik had al een paar weken last van pijn rond mijn borstbeen en aan de achterkant op de zelfde hoogte van mijn schouder. De fysiotherapeut stuurde me door naar de huisarts en die vertrouwde het niet en belde de oncoloog. Samen besloten ze tot een CT scan voor zekerheid. Ik voelde me goed en had niet het gevoel dat er bot uitzaaiingen zouden zijn, maar je wordt toch een beetje angstig weer. Gelukkig kon ik snel komen voor de scan en een week later wist ik dat er niets gevonden was. Jammergenoeg heb ik nog steeds pijn; de fysiotherapeut zegt dat er veel peesjes en gewrichtjes in dit gebied zitten en dat alles elkaar beïnvloedt, waardoor ik zowel voor als achter last heb. Waarschijnlijk heeft het te maken met de bestralingen van 15 jaar geleden dat alles toch wat aangedaan is. Ik doe nu zelf veel oefeningen en ga naar de fysiotherapeut en ik hoop dat het wel snel overgaat nu (ik ben en blijf een optimist).
Op zondag 18 juni waren we in Woudsend en zagen we bij toeval Maarten van der Weijden langszwemmen voor kankeronderzoek, geweldig wat hij doet👏

Vandaag twee weken geleden is mijn lieve vriendin Linda overleden aan Alzheimer. Het is beter zo voor iedereen, maar zo verdrietig. 9 jaar geleden werd duidelijk dat de symptomen die ze had geen burn-out waren maar een beginnende Alzheimer. Het ging langzaam achteruit en het laatste jaar werd ze verzorgd in een verpleeghuis. Gelukkig heb ik de laatste 3 jaar veel voor haar kunnen doen, ik bezocht haar op dinsdagochtend elke twee weken. Toen ik in 2019 wist dat ik niet meer zou genezen, spraken we af dat we het samen zouden doen als twee maatjes. Helaas is zij er nu niet meer, maar ik ga door met Linda in mijn hart.
Vandaag was een druilerige zondag, tijd voor allerlei achterstallige klusjes en ik ben blij dat ik mijn blog ook weer geschreven heb. Ik hoop op een zonnig en fijn vervolg van deze zomer, ook voor jullie allemaal ☀️❤️☀️