Taxol 8 en uitslag MRI

Om 09.30 vanmorgen stappen we in de auto richting ziekenhuis. Ik ben zenuwachtig. Zal het iets gedaan hebben? Zal al dat lijden iets opgeleverd hebben?

We worden iets na 10 uur ggroepen door de oncoloog. In de gang legt zd haar hand al op mijn schouder en zegt ze "ik heb goed nieuws".

Mijn moeder, Bart en ik nemen plaats aan haar tafel. Ze zegt direct het is helemaal niet meer te zien op de scan. Ik hoor het maar kan het niet bevatten. Volgens mij kijk ik haar schaapachtig aan. Het hele gebied is niet meer te zien op de scan. Conclusie: COMPLETE REMISSIE.  

We moeteh alle 3 huilen van blijdschap, ongeloof en ontlading.

Ik zal uiteraard nog steeds geopereerd moeten worden. En afhankelijk van mijn bijwerkingen nof 2 of 4 kuren moeten. Nummer 8 is net ingestroomd en ik ben net wakker van mijn chemo dutje.

Het ongeloof en de blijdschap overheersen. Ik kan het amper bevatten. Ben nu ook gaar van cchemo

Hopelijk kan ik wakker blijven tot de wedstrijd vanavond. 

Wij gaan in elk geval met ongelooflijk geluk en blijdschap op vakantie vrijdag. 

Tot snel! 

Ciao! 

 

3 reacties