Sprong in het diepe ..

Laatste kuur ..

We gaan weer even terug naar augustus 2020. Het Corona virus is nu toch een stuk minder geworden dus besluiten Til en ik dat we een paar dagen richting De Veluwe gaan. We gaan naar Gasthuis Pension Via Quidam, dit is een oud nonnenklooster in Vaassen. Super gezellige gastvrouwen en een mooi verblijf, en van daaruit gaan we elke dag op pad. We zijn naar het Marius van Dokkum museum,  Dagje Harderwijk  De tuin van Paleis het Loo, De zandsculpturen in Garderen, Het Cranenburgh museum in Vaassen met een lekkere lunch aangeboden daar onze lieve nichtjes , Angelique, Monique en Cindy (dank jullie wel meiden het was smullen)geweest en natuurlijk even een kijkje nemen op de Gortelse heide in Emst met als afsluiting een heerlijk ijsje. We hebben al die dagen super mooi weer gehad, lekker eten en even geen ziek zijn (kanker) voor alle twee. En dit allemaal op aanraden van een mutsenvriendinnetje, dank je wel Elsbeth.

De zomer gaat op een enkele mindere dag nog even door dus is het heerlijk genieten van en met Lianne en die kleine man, spetteren en spatteren in zijn zwembadje, paar keer naar het streekbos geweest en de beestjes op de kinderboerderij aaien.

Begin oktober gaat het even mis in huize Pater, Nikai is voor de zoveelste keer snotverkouden, Lianne heeft het BPPD virus (positieduizeligheid) en ik krijg steeds meer last van ontstekingen, op de longen maar nu ook in mijn ellenboog en pols.  Volgens mijn longarts is mijn lichaam klaar met kuren, maar hij begrijpt ook dat ik de 2 jaar vol wil maken, dus ik krijg een prednisonkuurtje van een week en dat doet wonderen.

Op 15 oktober staat de laatste kuur gepland. Na 2 intensieve jaren komt er dan toch een eind aan. Het voelt raar om toch een soort van afscheid te moeten nemen van de casemanager die mij al deze tijd heeft bijgestaan. Gelukkig blijven we elkaar wel zien en spreken na de scans. Op de dagbehandeling stond de koffie en het plakje cake al klaar, echt allemaal zo lief en meelevend, ook deze afdeling zal ik gaan missen, klinkt misschien raar maar na 2 jaar lang elke 3 weken hier geweest te zijn is het ook wel weer logisch. Nu ga ik echt de sprong in het diepe maken.                                      

Lianne (29 okt.) en ik (2 nov.) zijn beide jarig deze tijd maar vanwege de Corona mag je maar 2 personen op visite laten    

komen, dus geen feestjes dit jaar maar wel het gevoel jarig geweest te zijn.

Helaas is op 3 nov. een lotgenoot / vriendin overleden aan de gevolgen van de combi Corona met longkanker. Een hele lieve bijzondere vrouw die ik begin dit jaar heb leren kennen via de longkankersite op facebook, we hadden zoveel gemeen en waren nog lang niet uitgepraat. Het afscheid moest vanwege Corona via livestream, zover weg maar ook weer zo dichtbij.  Lieverd ik ga je missen en als de tijd daar is praten we gewoon weer verder.

De eerstvolgende scan laat gelukkig niet lang op zich wachten, 6 weken na stoppen kuren ben ik aan de beurt. Lianne gaat mee en we gaan met de trein omdat we na het ziekenhuisbezoek even Amsterdam in willen om te shoppen. Na de zomer is het Coronavirus weer in alle hevigheid opgelaaid dus moeten we in de trein en in het ziekenhuis al verplicht een mondkapje op. Niet echt fijn vooral niet in de scan maar we zeuren niet hoor. De uitslag komt na 2 uur en de longarts was zichtbaar heel blij wat hij zag op de scan, of eigenlijk wat hij niet meer zag. Er is op dit moment niets meer zichtbaar mbt de uitgezaaide longkanker. Hoe blij kan een mens zijn… nou heel blij dus. De volgende scan is over 3 maanden en tot die tijd hoop ik op even geen ziekenhuis meer, Deze middag hebben Lianne en ik lekker samen met een ongewoon blij gevoel doorgebracht in de stad. Het vooruitzicht nu is komende zaterdag Sinterklaas vieren en daarna het huis versieren voor de kerst die in kleine kring gevierd moet gaan worden ivm weer die (klote) Corona, maar we maken er maar het beste van, en over 3 maanden weer een nieuwe scan.  Dit was dus een kleine sprong nu ga ik voor de echte sprong in het diepe ……

We zijn nu dus ruim 2 jaar verder …van ongeneeslijk ziek tot waar ik nu sta, 2 bijzondere waardevolle jaren waarin ik veel liefde heb mogen ontvangen van de juiste mensen. 

 

 

Liefs Trudie