Een jaar verder
10 januari 2022 de dag dat ik begon met mijn kuur van elke dag chemotabletten en 33 bestralingen. 13 extra bestralingen voor de lymfklier in mijn lies.
Wat een heftige periode was dat. En wat heeft het mijn kijk op het leven veranderd. Kleine dingen die nu zoveel meer betekenen en ook dingen die zo nutteloos zijn. Ik geniet van alles wat er nu op mijn pad komt.
Sinds december begonnen met de bekkenbodemtherapie ivm de incontinentie. Hopen dat dit gaat werken. Maar ook het besef dat ik mijn weg hierin al goed heb gevonden. Weer dingen durven te ondernemen. Mijn grootste uitdaging was de winter efteling. Samen met mijn vriend en de kids een geweldige dag gehad. 3 en een half uur heb ik het volgehouden zonder medicatie de grootste vooruitgang sinds maanden. En ja mijn zoontje van 8 zijn eerste keer in een attractiepark wat een genot om te zien.
Maar het mooiste van alles waren de kerstdagen. Kerst 2022 alles nog in onzekerheid en angst doorbrengen met de kids. En nu was het een feest waar we met zijn tweetjes en onze beide kids van hebben genoten.
Het jaar afgesloten als hoofdstuk. En een nieuw hoofdstuk begonnen. Alle uitslagen blijven alleen maar positief en niks meer gevonden. Nu pas in het najaar weer de scans en endoscopie. En ja wat een verschil met een jaar terug. Van een vrouw die niks meer kon na alles. Naar een vrouw die zoveel meer weer kan. Trots op wat ik allemaal al heb bereikt. En ja ik weet het ik ben er nog niet, maar dat geeft niet.
Weer kijken naar een toekomst en ja misschien straks weer de stap samen te gaan wonen.
Ik durf weer, ik leef weer, ik geniet weer. En ik ben trots op mezelf....
1 reactie
En zo te lezen ontzettend terecht dat je trots bent op jezelf! Ik denk dat je niet de enige bent, maar velen om jou heen als ze jou zien.
liefs Bianca