Chemokuur 6 dag 3

Vrijdag werkdag. Ik ben op tijd uit bed want ik moet de hond eerst nog even naar de dagopvang brengen voor ik naar mijn werk ga. Waar is mijn autosleutel? Jas, tas, bureau, in de auto laten liggen toen Theo terugreed dinsdag? Nergens te vinden. Ik zal hem toch niet verloren hebben tijdens het wandelen met de hond? Uit mijn jaszak gevallen toen ik een snoepje voor haar pakte? Balen, maar ik heb nu geen tijd om het huis overhoop te halen. Ik neem de sleutel van Theo mee. Hij zal vanmiddag naar mijn werk fietsen om de auto op te pikken zodat hij naar het ziekenhuis kan rijden. Terwijl ik druk aan het werk ben, kan Theo ook niet rustig blijven zitten. Hij stort zich op de verwarmingskast. Nu de ombouw is weggebroken, kun je goed zien hoe vies de tegelvloer is onder de stukjes isolatiemateriaal en andere rommel. Opruimen, schoonmaken en de hardnekkige stukjes aanslag gaat hij te lijf met een aardappelschilmesje. Daarna wandelen naar het dorp, boodschap doen, vaatwasser inruimen, soep opwarmen en broodje eten. De slijmvliezen in zijn mond zijn weer aangetast door de chemo. Het verse broodje is gortdroog en bijna niet weg te krijgen. Maar hij zet stug door. De pillen gaan er achteraan en dan springt hij op de fiets. Hij staat wat te hijgen als ik hem iets later de autosleutel geef. Met een Hb van 6,2 is dat te verwachten. En dan rijdt hij naar het ziekenhuis om hopelijk voor de laatste keer het infuus te laten zetten voor het toedienen van de chemo. De volgende kuur zal hij in het Erasmus krijgen via een Hickman katheter. Het prikken van het infuus gaat goed, na twee uur kan hij opgelucht deze fase afsluiten. Hij mag geen alcohol, anders zou hij een flesje champagne open trekken. Hij haalt de hond op en als ik thuiskom maakt hij het avondeten klaar. Na het eten staat hij in de keuken zijn oefeningen te doen met zijn gewichtjes terwijl hij naar een aflevering kijkt van meester Frank Visser. Als hij ‘s-avonds wat koukleumend op de bank zit, kan ik alleen maar met een glimlach op mijn gezicht naar hem kijken. Wat een topgozer is het.

 

5 reacties

Hoi , 

Ik lees jullie blogs mee , Wat me opvalt is dat hij veel doet , wat een energie … hoe doet hij dat ? Rustmomentjes tussendoor ? Mijn partner  heeft heel weinig energie , hij zet een stap vooruit en 3 terug . Hij zegt het is net of de rem erop staat . Hebben jullie tips ? 
 

liefs , Chantal 

Laatst bewerkt: 04/03/2023 - 09:23

Hoi Chantal,

Wat vervelend dat jouw partner heel weinig energie heeft. Dat geldt helaas voor heel veel mensen die chemokuren krijgen. Ik denk dat Theo een positieve uitzondering is. Zijn energie was in het begin van de chemokuur ook dramatisch, maar blijkbaar heeft hij het geluk dat zijn lichaam na een paar kuren de chemokuur beter aan kan. Tijdens de dip zakt zijn energie behoorlijk, maar hij heeft dan vooral last van de bloedarmoede en niet zozeer van de chemo zelf. Hij moet wel zijn rustmomentjes pakken, en als hij teveel doet kan dat de volgende dag een terugslag geven. Eten (eiwitten), drinken (eiwitten) en bewegen is zijn motto, ook als zijn hoofd er helemaal niet naar staat. Ik hoop dat je partner ook voor zichzelf kan uitvinden wat er het beste bij hem werkt. Heel veel sterkte gewenst daarmee!

Liefs, Anja

Laatst bewerkt: 05/03/2023 - 12:09