Coloscopie

Vandaag vroeg uit bed, om 5.30 uur gaat de wekker af. Om 10.15 uur heb ik de coloscopie in Tilburg en als voorbereiding moet ik tussen 6.00 uur en 7.00 uur een halve liter laxeermiddel Eziclen naar binnen zien te werken en daarna nog een liter water of thee voor 8.15 uur. De eerste halve liter Eziclen heb ik gisteravond nog redelijk kunnen opdrinken: elke 5 minuten neus dicht, paar slokjes, slokjes appelsap, kauwgom in de mond en neus los. Het is heel smerig spul dat ruikt en smaakt naar super chemische bubblegum en zout en snel misselijkheid oproept. Zeker op een nuchtere maag vroeg in de morgen is de uitdaging nog groter om alles binnen te houden. Want het spul moet wel zijn werk kunnen doen zodat ik de dikke darm volledig schoon kan presenteren aan de endoscoop. Naast de kauwgom en het glas appelsap heb ik nu ook een glas aanmaaklimonade en een kop thee neergezet om de smaak van het laxeermiddel een beetje te helpen onderdrukken. Verstand op oneindig en gaan.

Door het vezelarme dieet dat ik de afgelopen 4 dagen heb gevolgd gaat het laxeren zelf vlot, heel vlot. Vooral gisteravond kon ik eigenlijk beter gewoon op het toilet blijven zitten, maar ik liep die tweeënhalf uur toch liever heen en weer. De hond ging de hele tijd mee de gang in en begreep niet waarom ik niet gewoon bleef zitten.

Om 8.15 uur kan ik me gaan douchen en aankleden, spullen bij elkaar zoeken voor het ziekenhuis en de hond eten geven. Theo moet rustig op gang komen. Hij was dinsdag in Rotterdam bij een bijeenkomst van het Erasmus voor mensen die een stamceltransplantatie hebben ondergaan. Een vermoeiend dagje met workshops en gesprekken met lotgenoten. Daar zaten ook zeurpiepers bij, aldus Theo. Een man zat maar te klagen dat het eten bij het Erasmus niet lekker was, waarop Theo reageerde: "Geen idee, als je mond door de chemo kapot is gegaan smaakt alles naar karton". Hij vond het wel een fijne dag, maar samen met de autoritten heen en terug heeft het veel energie gekost. Hij loopt ook mank, heeft pijn in zijn bovenbeen, waarschijnlijk omdat hij gisteren een paar keer op de carport is geklommen om de herfstbladeren daar weg te halen. Toch kruipt hij weer achter het stuur, op weg naar Tilburg. 

We zijn om 9.30 uur al in het ziekenhuis (we moeten er 9.45 uur zijn in verband met de voorbereidingen) en als we op de afdeling komen blijk ik meteen door te mogen. Zuurstof, hartslag en bloeddruk worden gemeten, infuus wordt gezet, broek uit en voor ik het weet lig ik met mijn blote billen in de endoscopie kamer. Om 9.45 uur worden pijnstiller Fentanyl en roesje Dormicum toegediend en dan volgt in flarden van beelden, geluiden en pijn (ik heb kronkeldarmen en dan schijnt het onderzoek pijnlijker te zijn) het onderzoek. Na een half uur zijn ze klaar, 3 waarschijnlijk goedaardige poliepen weggehaald. Goedaardig is fijn, maar ook dan ga ik toch weer de controles in, dus van de Eziclen ben ik nog niet af. Balen!

Om 11.00 uur loop ik gammel het ziekenhuis uit. Het roesje werkt nog na, dus thuis sukkel ik een paar keer in slaap op de stoel. In de middag gaat het wat beter en dan spring ik op de fiets voor een boodschap. Niet zo handig, want het zadel zorgt voor de nodige pijn aan mijn geplaagde billen. Nou ja, beetje doorbijten, morgen zal het weer een stuk beter gaan.