Dag 11

Bij de eerste keer videobellen is Theo nog niet goed wakker, dus spreken we af voor later in de ochtend. Ik ga de wekelijkse boodschappen doen en haal nog wat extra’s voor 2e paasdag, als de kinderen en kleinkinderen traditiegetrouw langs komen voor de paasbrunch. Dit keer zonder Theo en zonder schoondochter, die moet werken. Ik heb gevraagd of ze allemaal iets kunnen maken of meenemen, zodat ik niet alles alleen hoef te doen. Met een koffie op de bank bel ik daarna weer met Theo. Hij ligt op bed en ziet er droevig uit, tijdens het praten schieten zijn ogen af en toe vol. Hij is nog steeds aan de diarree en krijgt nu vocht toegediend om uitdroging tegen te gaan. Tijdens de drie dagen dat hij in Tilburg ligt, heeft hij teveel vocht verloren en is hij 2 kilo afgevallen. Hij is ook minder gaan eten en voelt zich erg slap. Het is duidelijk tijd voor mentale ondersteuning en ik rij naar het ziekenhuis. Daar vind ik hem nog in bed. Hij heeft pilletjes gekregen tegen diarree en als het niet overgaat is er nog een ander middel dat alvast is klaargezet. Hij hikt tegen het fietsen aan, maar ik spoor hem aan te gaan trappen. Een kwartier later stapt hij van de hometrainer af en het heeft hem duidelijk goed gedaan, hij ziet er weer wat actiever en positiever uit. Als de zaalarts langs komt kan hij weer grapjes maken. Ze vertelt dat de waarde van de witte bloedcellen is gekelderd, de leukocyten zitten nu op 0,2 is en de neutrofielen op 0. Ook de bloedplaatjes zijn gezakt tot 34, de rode bloedcellen zijn nog redelijk met een waarde van 5,2. De dip is ingezet maar kan nog dieper worden nu het beenmerg helemaal is platgegooid. Omdat Theo vanaf dit moment extra gevoelig is voor alle schimmels, bacteriën en virussen is het knuffelen en zoenen op zijn hoofd (de enige plek waar ik het nog aandurfde) afgelopen. We eten wel samen, zijn bord linzensoep gaat erin maar niet van harte. Het is op dit moment puur eiwitten verzamelen, want smaken doet het niet echt. Na het eten ga ik naar huis om de huishoudelijke klussen een paar uur op te pakken. Theo slaapt ongeveer even lang en plakt er een kwartiertje hometrainer achteraan. We eten in de avond weer samen. Het lapje vlees, een paar gebakken aardappeltjes en sperzieboontjes worden moeizaam gekauwd en doorgeslikt, het meeste blijft op het bord liggen. Daarna tanden poetsen, mondspoeling 1 en mondspoeling 2. Twee keer per week moet hij nu ook een bitje in ter bescherming van de tanden. Het slijmvlies lijkt nog heel, maar is gevoelig alsof hij zijn mond heeft verbrand. Ze hebben bij het ETZ jammer genoeg geen ijsschaafsel. Dit dempt de gevoeligheid, helpt tegen de droogte en smaakt beter dan de blauwe Spa uit fles (Theo mag geen kraanwater) die snel opwarmt. Hij krijgt een bak met ijsblokjes maar dat werkt minder goed dan het schaafsel. Laat op de avond videobellen we nog even voor het slapen gaan. Het gaat redelijk met hem en hij hoopt op een rustige nacht. We gaan het zien.