Dag 9

Het is de negende dag na de toediening van de eerste chemokuur in Rotterdam. Theo heeft niet zo goed geslapen. Hij krijgt nu behalve allerlei pillen ook 6 keer per dag penicilline toegediend via het infuus, dus ook om 2.00 uur en 6.00 uur. De schuifdeur van de sluis is niet bepaald geluidloos en hij is meteen wakker als de verpleegkundige binnen komt. Na zijn ontbijt van vla en yoghurt en een kwartiertje fietsen gaat hij dan ook weer op bed liggen. Als ik na het middageten op bezoek kom, heeft hij wat last van een opgeblazen gevoel en vermoeidheid, verder gaat het nog best. Hij moet 4 keer per dag met een zoutoplossing gaan spoelen na het tanden poetsen en 2 keer per dag nog een mondspoeling erachter aan, alles om zijn mondslijmvlies te onderhouden en beschermen. Met zijn gewicht, spierkracht en spiermassa is het blijkbaar nog goed gesteld. De diëtiste is langs geweest om dit te bepalen en indien nodig zijn dieet aan te passen. Maar hij eet voldoende eiwitten gezien zijn conditie en mag zelfs van 100 naar 90 gram per dag. We kletsen wat en zitten ook stil bij elkaar terwijl we iets voor onszelf doen. Gewoon bij elkaar zijn is al fijn genoeg. Theo wordt slaperig en is al snel onder zeil. Na een uurtje pak ik mijn spullen bij elkaar, geef hem zacht een zoen op zijn hoofd nu het nog mag en laat hem lekker slapen. We videobellen in de loop van de avond. Hij voelt zich wat minder nu. Beetje rillerig, wat last van zijn buik, pijn op zijn borst, maar alles wel minimaal. Zijn avondeten smaakte hem nog best en hij heeft het uurtje fietsen toch weer vol gemaakt. We houden het kort zodat hij vroeg kan gaan slapen. Het weekend nadert….