Even bijkomen

  • Openbaar blog
  • maandag 21 oktober 2024
  • 231 x gelezen

Hè hè, we zitten. Jongste kleinzoon is net met zijn papa en mama de deur uit na het tweewekelijks dagje oppassen. Een heel actief, vrolijk mannetje dat net kan lopen en al wiebelend alles wil ontdekken. Wij wiebelen er om beurten achteraan. Zeker vandaag, we moeten nog even bijkomen. Zaterdagmiddag was ons huis gevuld met lieve, warme, vrolijke, meelevende en soms verdrietige mensen, de Djemanido groep. Doel is om djembe te spelen om energie op te doen en met elkaar te verbinden, maar vooral een fijn samenzijn. Het woord kanker hoeft niet te vallen omdat iedereen weet wat het is om kanker te hebben, palliatief te zijn, partner of nabestaande te zijn. Bloggers van kanker.nl en niet bloggers die elkaar in levende lijve zien, soms voor het eerst, voor anderen een vertrouwd weerzien. Knuffels, trommelen, lekker eten, gesprekken en legpuzzels ruilen, het is een heerlijke middag geworden. Voor Theo uiteindelijk toch te lang en teveel prikkels. In de avond, zittend in de verbouwde woonkamer, wordt hij even goed teruggefloten door pijn op zijn borst. Die heeft hij vaker gehad na het overschrijden van zijn grenzen, dus hij weet meteen hoe laat het is. Tijd om even bij te komen. Zondag komt de vermoeidheid er al voor een deel uit, maar vandaag voelt hij zich nog steeds een zombie. Dus wiebelt hij achter kleinzoon aan en doet een dutje als kleinzoon onder zeil is. Toch heeft hij geen moment spijt van de lange, drukke bijeenkomst. Hij heeft minstens vijf keer gezegd dat het zo fijn was. Dus zeker voor herhaling vatbaar, alleen trap ik dan af en toe even op zijn rem, als hij die zelf niet kan vinden. 

Reageren
Volgend blogbericht

13 reacties

Van de ene kant vindt ik het jammer dat Theo over zijn grenzen heengegaan is, maar dan is het wel fijn, als ie dat op een plezierige manier gedaan heeft.
Als ik naar hem keek, was ie in zijn element, eigenlijk was iedereen dat.
Als ik erover nadenk hebben we met zijn allen toch een klein wondertje laten ontstaan.
Ik denk nog na over wanneer ik de trommels meeneem naar Schotland, dat hangt er ook vanaf of ik een betaalbare manier vind, om mijn spulletjes te transporteren.

Ik heb het er zojuist ook mee Fee over gehad, ze wil jullie ook graag ontmoeten, ik heb haar wat foto's en een filmpje gestuurd, en ze merkt hoe belangrijk jullie voor mij zijn , en hoe goed het jullie doet, en en ik zou het fantastisch vinden om haar met gepaste trots aan jullie voor te stellen.
Het hangt er een beetje vanaf wanneer ze haar bedrijf verkocht heeft.
Maar in al mijn verhalen, zijn jullie met me meegereisd, vanaf het afscheid in Edinburgh, het begin van mijn zoektocht, en het vinden van Fee, die uiteindelijk in mijn hart gebleven is, en blijft.
Ik zou echt trots zijn als ik ze aan jullie voor mag stellen, dat is ook een stuk van het verhaal.

Want ik houd echt van jullie
Liefs en  veel knuffels, Peter🫂🫂🫂🫂😘

Laatst bewerkt: 22/10/2024 - 01:44
Reageren

Lieve Alexeduard 

Ja dat begrijp ik volledig dat het toch te veel prikkels voor jou lief zijn geweest ,ook ik zag genieten en glunderen ,maar ik zag ook zo tegen 4 uur de vermoeidheid toeslaan .

Dus jullie nu maar even in de chill stand knuffs liefs hes 🍀🌻🤗

Laatst bewerkt: 23/10/2024 - 11:20
Reageren