Fijne dagen

We hebben er een paar fijne dagen opzitten. Nee, niet in een Bed en Breakfast of hotelletje, we zijn gewoon thuis. Maar Theo voelt zich best goed en zit over het algemeen goed in zijn koppie, dus is onze wereld weer even een soort van normaal. En dat is fijn. Donderdag zijn we met de hond naar een grote outdoorwinkel gereden een half uur verderop, met Theo achter het stuur, op zoek naar nieuwe warme truien. Na het rondsnuffelen en passen van truien in een vrijwel lege winkel moest Theo op weg naar de kassa met 2 truien toch wel even gaan zitten om uit te rusten. Op de terugweg zat ik achter het stuur.

Vrijdag ben ik weer een dag naar mijn werk gegaan, fijn om er even uit te zijn in de wetenschap dat Theo zich wel zal redden. Hij heeft een afspraak met de huisarts, die had hem uitgenodigd voor een gesprek in verband met zijn ziekte. We hebben een hele aardige en kundige huisarts en het is dan ook een goed gesprek. Hij drukt Theo meerdere malen op het hart om heel voorzichtig te zijn en drukke winkels en grote gezelschappen te mijden om geen infecties op te lopen. Hij vraagt ook hoe het met mij gaat, of we zijn ernstige ziekte met de kinderen hebben besproken en of ze het een beetje aankunnen. Het gesprek maakt bij Theo wel het nodige los. Als ik vroeger thuis kom uit mijn werk vind ik hem huilend op de bank. Hij heeft de hele middag meegehuild met de muziek uit onze jeugd die hij hard heeft opstaan. Dat ik hem zo zou aantreffen was niet de bedoeling, maar nu kan ik even met hem meehuilen.

Zaterdag heeft Theo buiten gewandeld, rondjes van zo’n 20 minuten. Tijdens het eerste rondje moest hij nog een keer gaan zitten, bij de tweede niet meer. Hij moet het wandelen echt weer gaan opbouwen. Ik doe de boodschappen voor de kerstdagen. We zouden tweede kerstdag een uurtje naar de kinderen en kleinkinderen gaan, maar kleinzoon is vrijdag ziek geworden. Dan is het waarschijnlijk toch verstandiger om thuis te blijven. Ik zal wel de stoofpeertjes maken voor het diner en de cadeautjes liggen door Theo ingepakt klaar om opgehaald te worden. Eerste kerstdag wilden we nog langs mijn moeder gaan, maar in het verpleeghuis heerst buikgriep, dus ook haar slaan we over. De hele kerst met z’n tweetjes, voor het eerst in ons leven. We maken er wat moois van!