Herstel

Al weken wordt er vuurwerk afgestoken in het dorp, ook midden in de nacht. Als ik met de hond wandel langs de stroom vinden we steeds meer vuurwerkresten. Buiten heeft de hond niet veel problemen met de knallen, maar in huis is het een ander verhaal, dan is ze waaks. Ze slaapt bij mij op de slaapkamer om Theo zo rustig mogelijk te laten slapen in de woonkamer. En deze nacht lijkt het bijna oudejaarsavond, dus word ik meerdere keren wakker door knallen en geblaf. In stilte lig ik te schelden op die stomme jongelui die Theo waarschijnlijk ook uit zijn slaap halen met hun geknal. Ik hou dan ook mijn hart vast voor de volgende ochtend. Maar Theo blijkt wonderlijk genoeg een goede nacht te hebben gehad dankzij de Temazepam en geen knal of geblaf te hebben gehoord. Hij voelt zich ook goed, tot hij heeft gedoucht, dan is de koek even op. Maar hij herstelt nu sneller van de ergste vermoeidheid en begint weer wat rond te lopen in de kamer. Onze dochter komt langs om even bij te kletsen en een paar spelletjes met mij te spelen. Ze krijgt ons aan het lachen als ze het heeft over hysterische oliën. Als dyslectisch gezinslid verhaspelt ze regelmatig woorden, zoals ‘Romeins horend’ in plaats van ‘Oostindisch doof’, en nu zijn de etherische oliën blijkbaar op hol geslagen. Terwijl wij ons vermaken met potjes Clever pakt Theo na dagen zijn taak van de vaatwasser op. Later vouwt hij was op en geeft de plantjes binnen water. Het gaat nog niet even soepel allemaal, maar hij is er weer. Wel verkouden. Hoesten deed hij al en nu is hij ook neusverkouden. De condities zijn niet veelbelovend voor de 3e chemokuur van aanstaande dinsdag. Zijn bloedwaarden moeten ook nog een stuk omhoog om te mogen beginnen. Wordt dus spannend als hij morgen bloed moet laten prikken en wij het gesprek hebben met de oncologie verpleegkundige.