Lijstje

We hebben het nog niet gedaan, een lijstje gemaakt met de muziek die we te zijner tijd op onze uitvaart willen laten horen. We hebben het er al wel over gehad, ik heb er nog niet veel mee gedaan. Theo leest voor wat er mis kan gaan met de Hickman die hij maandag in zijn borst krijgt geplaatst (onder andere bloedstolsels en bloedvergiftiging) en daardoor komt de gedachte aan de muziek keuze bij mij naar boven. Ik vraag aan Theo of hij al een lijstje heeft, zodat ik een idee heb aan wat voor muziek ik zou kunnen denken. Dat heeft hij, maar wel in zijn hoofd. Ik ga de titels opschrijven terwijl we fragmenten van de muziek luisteren. We willen het allebei niet te droevig en zwaar maken, maar een uitzondering is het Kyrie van Karl Jenkins. Dit vinden we allebei al jaren heel mooi en elke keer als we het horen lopen de tranen over onze wangen. Bij elk liedje dat Theo noemt schiet hij vol. Het zijn vooral de herinneringen die hem raken, hij let eigenlijk niet eens zo op de tekst. Ik leg het lijstje weg en we hopen het nog vaak te kunnen aanpassen omdat we nieuwe herinneringen hebben gemaakt. Na onze tranen gedroogd te hebben rijden we naar de Galderse meren voor een wandeling met de hond. Het is heerlijk weer en de hond kan even fijn zonder kraag een uur rennen. Terwijl ze uithijgt stapt Theo weer achter het stuur en rijdt in een uur naar het verpleeghuis waar mijn moeder woont. Mijn jongste zus viert haar verjaardag daar, zodat mijn moeder erbij kan zijn. Iedereen is blij om ons weer even te kunnen zien en spreken en andersom ook. Het is heel erg gezellig en we lachen wat af. Even geen ziekte in het middelpunt, maar een fijn samen zijn. Theo rijdt ook terug naar huis. We kopen nog een nieuw lampje dat hij na het eten in het plafond van de badkamer plaatst. Hij strijkt zijn shirts voor het ziekenhuis, neemt een douche en ruimt de vaatwasser uit. Ik maak een lijstje wat we morgen allemaal nog moeten regelen, doen, kopen en inpakken voor het weekendje weg met de kinderen en kleinkinderen, Theo’s verblijf in het Erasmus en mijn verblijf in het Familiehuis Daniël den Hoed gedurende de eerste dagen. De katten moeten goed verzorgd achterblijven en de hond gaat naar het dierenpension. Theo blijft wat aanrommelen in huis. Met zijn energie zit het wel goed. Zijn huid geeft nog wel problemen en hij heeft waarschijnlijk ook last van een chemobrein. Stotteren, struikelen over woorden, zinnen die er niet goed uitkomen, woorden waar hij niet op kan komen, problemen met het geheugen en met de concentratie. Nu maar hopen dat het niet erger wordt na de aanstaande chemokuur.