Redelijk

Theo voelt zich redelijk en heeft redelijk geslapen. Daar ben ik al heel blij mee. Redelijk is veel beter dan belabberd, dramatisch of uitgeput. Hij vindt vandaag de energie om twee keer 10 minuten zijn benen te laten ronddraaien op de hometrainer in de gang van de afdeling. Ook een wandeling lukt en een kort bezoek van broer en schoonzus putten hem niet uit. Geen verhoging, ook niet tegen de avond, en het beenmerg lijkt weer wat op gang te komen, zodat rode bloedplaatjes en rode bloedcellen iets zijn toegenomen. Zelfs de witte bloedcellen zijn van 0 naar 0,9 gegaan. Met het kalium wil het nog steeds niet zo lukken. Naast het infuus heeft Theo nu ook tabletten om het kalium aan te vullen. Antibiotica krijgt hij niet meer via het infuus, maar ook in tabletvorm. Als je ziet wat er allemaal bij hem naar binnen gaat en is gegaan aan medicatie in de afgelopen 3 maanden, is het bijna onvoorstelbaar dat hij daar geen bijwerkingen van heeft. Dus eigenlijk werkt zijn lichaam als een tierelier, behalve die hooligans van een T-cellen dan. Als de zaalarts langskomt kunnen we wat vragen stellen, ik via de mobiel vanuit huis. Op zich staat de eerste dag van de volgende chemo gepland op dinsdag a.s., als de bloedwaarden tenminste goed genoeg zijn. Mogelijk wordt de dosering dan nog bijgesteld. De eerste chemo heeft er namelijk stevig ingehakt en de gezonde cellen hebben behoorlijk te lijden gehad. Maar de kans dat de T-cellen ook goed op hun lazer hebben gekregen is groot. En die hebben dat nog wel een paar keer nodig willen ze die eronder krijgen. We moeten afwachten hoe het verder gaat, maar voor nu ik ben blij dat er niet wordt gezegd dat Theo moet stoppen met de chemo omdat zijn lichaam het niet aankan. Hij krijgt in de middag weer een ct-scan, ze willen voor de zekerheid kijken of er toch nog iets zit in zijn borst en/of buik dat problemen geeft. Als ik in de avond bij hem ben, voelt hij zich nog steeds redelijk. Hij geniet van het videobellen met de ( schoon) kinderen. Losse haren dwarrelen af en toe van zijn hoofd over zijn te bruine smalle gezicht naar beneden, en voegen zich bij de haren die al eerder op zijn shirt zijn gevallen. Hij knipt zijn teennagels, die er wat vreemd beginnen uit te zien. Zijn geheugen laat hem behoorlijk in de steek vanavond. Vlak voor ik naar huis ga, wordt zijn temperatuur nog een keer opgemeten: 37,5. Met een beetje geluk kan ik mijn lieve, ruiende, vergeetachtige man morgen weer mee naar huis nemen.