Samen zijn

Wat is het fijn om naast elkaar wakker te worden na 4 weken alleen in het tweepersoonsbed te hebben geslapen. De nacht is weer wat onrustiger door het krabben van Theo nu de jeuk terug begint te komen, maar dat voelt als vanouds. Als hij opstaat merkt hij dat de vermoeidheid in zijn lijf zit. Hij moet zeker de eerste weken rustig aan doen, maar hij moet ook in beweging blijven. Dus de ochtend is nog niet voorbij of hij heeft de vaatwasser uitgeruimd, de was opgehangen en een paar rondjes in de tuin om het huis gelopen. Zijn benen voelen als elastiek waardoor hij als een oude man uit zijn stoel omhoog komt en kleine stapjes loopt op zijn anti-slip kerstsokken terwijl hij half door zijn benen zakt. Dat weerhoudt hem er niet van om zoveel mogelijk bezig te zijn: boodschappen opruimen, zelf zijn ontbijt en lunch klaar maken, voorzichtig zijn gevoelige nagels knippen en een half uur fietsen op de hometrainer. Dat hij een dutje moet doen en een uurtje op de slaapbank ligt valt hem tegen. Voor het herstel na een autologe stamceltransplantatie staat een half jaar tot een jaar, dus zijn zijn verwachtingen voor de eerste dag duidelijk te hoog. Dat wordt nog aanpassen…