Tennis

Gisteren was het mooi weer, dus lekker in de tuin gewerkt terwijl de hond gezellig om ons heen scharrelde. Ik heb een meter of 15 hortensia’s en 8 meter rozen gesnoeid en ondertussen Theo geholpen met door hem schoongemaakte glasplaten terug te leggen op het plantenkasje. Teveel gedaan, dus ‘s-avonds pijn in mijn schouder en moeite om in slaap te vallen. Het gejeuk van Theo hielp ook niet echt mee. Eenmaal in dromenland twee keer wakker geschrokken van de hond die met veel lawaai eerst een ingeslikt eikeldopje naar buiten werkte en daarna een slijmspoor door de gang. Slaapdronken aan het schoonmaken en weer in bed gerold. Theo sliep gelukkig door. 
Vanochtend toch redelijk op tijd uit bed en terwijl Theo rustig bijkomt en gaat douchen, breng ik de hond naar de opvang. Als ik terug kom, staat Theo in zijn tenniskleren klaar om naar de tennisclub te gaan voor een half uurtje les. Hij wil kijken of het tennissen weer een beetje wil gaan lukken na anderhalf jaar. Ik ga met hem mee om hem aan te moedigen. Hij voelt zich slap en heeft zware benen, zoals meestal in de ochtend. En dat voelt hij ook bij het slaan van de eerste ballen. De les wordt heel rustig opgebouwd, maar na 10 minuten staat hij hijgend aan de kant. Het valt hem behoorlijk tegen. Na het drinken van water komt hij vrij snel weer bij, en zo gaat het nog een paar keer. Moe, uitrusten, drinken en weer verder. Het is duidelijk: Bij zijn tennisgroepje kan hij voorlopig nog niet aansluiten. Hij wil wel lessen blijven volgen om zo zijn conditie ook op dat gebied weer op te gaan bouwen. 
Thuis de lunch klaar gemaakt en daarna in de auto naar het westen van het land, waar ik bij mijn moeder een afspraak heb met de notaris. Ik rij het eerste stuk zodat Theo nog een beetje kan bijkomen. Hij zet me af bij het verzorgingshuis van mijn moeder en rijdt door naar Den Haag om een film te kijken in het Omniversum. Bij het gesprek met de notaris sluit ook mijn verstandelijk beperkte zus aan. Voor haar en mijn moeder moet een levenstestament worden opgemaakt. Hierin wordt onder andere vastgelegd dat ik de financiën voor hen mag regelen. Dit doe ik al een hele tijd ‘illegaal’, maar nu krijg ik een officiële volmacht, voor een deel samen met mijn oudste zus.                                                                         Het is een prettig gesprek en de tijd vliegt. Voor we het weten staat Theo weer voor de deur. Nog even een kopje thee en dan de spits in, op weg naar huis. Daar pizzaatje kopen, eten, hond halen en een rustige avond. Bij Theo is de fut eruit en hij gaat op tijd naar bed. Een beetje over de grens gegaan, maar weer een stapje gezet.