Testament

We hebben de afspraak al een poosje geleden gemaakt: een oriënterend gesprek bij de notaris over ons testament. Het is aan het eind van de ochtend, daarom gaan we eerst een wandeling maken van een klein uur. Theo is opgewekt, hij voelt zich best goed. Maar als zijn ziekte ter sprake komt bij de notaris schiet hij toch vol. De emoties liggen dicht aan de oppervlakte. We hebben een fijn gesprek en nemen voldoende stof om na te denken mee naar huis. We hebben nog een oud testament liggen van toen de kinderen klein waren, het gaat nu vooral om aanpassingen die belastingtechnisch gunstig zijn. Daar is geen haast bij, we laten het maar even sudderen. Na de lunch rijdt Theo naar Eindhoven om zijn collega’s te bezoeken. Ik moet vandaag nog thuiswerken voor mijn vakantie begint, dus dat doe ik tussen de bedrijven door. Keuken aan de kant, spelen met de hond, was draaien, kleding uitzoeken, prullenbakken legen, hond borstelen en haar wondje verzorgen….. vanavond maar even doorwerken achter de laptop, anders kom ik niet aan mijn uren. Theo heeft intussen gezellig bijgepraat en is daarna op pad gegaan om wat boodschappen te doen, onder andere voor zijn verblijf in het ziekenhuis. Thuisgekomen een uurtje rust en dan maakt hij het avondeten klaar, kabeljauw met groenten, lekker veel eiwitten. Samen met het gekookte ei, de beker melk, chocoladebol, kaas en vla worden de eiwitten vandaag naar binnen gewerkt als buffer voor de komende weken. In de loop van de avond komt Theo opgewekt de kamer binnen en gaat met een vragend gezicht voor me staan. ‘Zie je iets?’ Ik kijk goed naar zijn vrijwel kale koppie, maar zie niets bijzonders. Hij verklapt wat ik moet zien: haartjes die beginnen te groeien. Daar heb ik meer licht bij nodig, dus even de plafondspotjes aan doen. En dan zie ik inderdaad dat zijn snor- en baardhaartjes lijken terug te komen, de haartjes die eigenlijk nog wel even mogen wegblijven omdat hij zich dan niet hoeft te scheren. En ook de haartjes die over een week weer zullen verdwijnen onder de kracht van de zware chemo. Het is dus van korte duur, maar voor Theo wel een teken dat zijn haar terug kan komen als alle cytostatica uit zijn lijf is. Een opsteker.