Thuis

De titel verklapt het al: Theo is weer thuis! De waarde van de neutrofielen is vandaag ook 0,2 dus kunnen de laatste spullen worden ingepakt. De deur is open, het infuus wordt verwijderd en Theo kan wandelen over de gang. Hij doet meteen 10 rondjes. Als ik na de lunch in het ziekenhuis kom, ligt hij met een zak van 1 kilo op zijn borst. De arts heeft zojuist voorzichtig de Hickman uit de ader in zijn bovenlichaam getrokken. Zonder verdoving voelt dat niet prettig, en ook het schoonmaken van het wondje is naar, maar het is te overzien. Nu moet de druk van de zak er voor zorgen dat de ader dichtblijft en herstelt. Theo moet een uurtje blijven liggen. Ik zit nog maar net of zijn ogen vallen dicht. Terwijl hij slaapt kijk ik uit het raam, blijf stil zitten om hem niet wakker te maken. Na een uur komt er iemand van de verpleging kijken of alles goed is met de wond. Theo wordt met moeite wakker. De zak mag van zijn borst en nadat hij naar het toilet is geweest trekt hij voorzichtig zijn joggingbroek uit en lange broek aan en wisselt zijn sloffen om voor zijn schoenen. In lekkere stoelen op de gang wachten we tot de verpleegkundige het ontslag heeft geregeld, nieuwe pleisters voor de wond heeft gepakt en ook wat reserve medicatie voor het geval de apotheek die niet op voorraad heeft. We geven haar een grote doos bonbons voor iedereen die zo goed voor Theo gezorgd heeft en na het afscheid lopen we bepakt en bezakt de afdeling af. Ik heb geen rolstoel meegenomen want Theo wil zelf lopen. Zonder probleem loopt hij de lange gang van het ziekenhuis af. Buiten staat de parkeertaxi van het ziekenhuis die ons naar de auto kan brengen. Daar maken we nu wel een keer gebruik van. Thuis heb ik binnen en buiten de boel versierd en we eten taart met z’n tweetjes. Theo moet even rustig landen. Hij rijdt met me mee als ik naar de apotheek ga en de hond ophaal. We eten een pizza en doen het verder rustig aan. Zolang Theo blijft zitten voelt hij zich een hele Piet, maar zodra hij opstaat valt de moeheid over hem heen. Dat wordt hard werken. Maar wel thuis. Jippie!