Vogels
Thuiswerkdag vandaag. Ik heb de laptop gisteravond al uit de woonkamer gehaald om Theo niet wakker te maken, maar we komen elkaar tegen in de keuken, allebei met trek in het ontbijt na een redelijke nacht. Terwijl ik begin met werken schiet Theo nog even op de slaapbank om de krant te lezen. Daarna stort hij zich weer op de vaatwasser tot de vermoeidheid toeslaat. Ik ga de hond uitlaten en Theo zal later zijn rondwandeling gaan maken, met een kort bezoek aan de supermarkt. Als ik na 50 minuten thuiskom is hij in geen velden of wegen te bekennen. Zijn wandeling duurt een klein half uur en hij hoeft maar een paar boodschappen mee te nemen, dus ik had hem al terug verwacht. Zou hij nu toch zijn overvallen door die extreme vermoeidheid? Ik zie hem in gedachten al ergens uitgeput langs de kant van de weg liggen met zijn boodschappentas. Hij heeft zijn muts niet opgezet en het is best koud buiten, dus ligt hij waarschijnlijk ook nog te rillen. Ik trek mijn modderige wandelschoenen uit en stap in korte laarsjes waarmee ik kan autorijden, trek mijn jas aan en pak de autosleutel om hem te gaan zoeken. Ik kijk nog even uit het raam en zie hem dan de oprit oplopen, niet eens zo vermoeid. Hij blijkt later te zijn vertrokken omdat hij nog even moe was, en ook onderweg heeft hij nog op een bankje gezeten. Maar verder valt het dus wel mee.
We eten zelfgemaakte soep en een saucijzenbroodje in de tuinkamer. Voor de ziekte van Theo lunchten we weinig samen door ons werk, maar nu is het een fijn moment geworden. Rond deze tijd zijn er veel vogels in de tuin en we genieten van het uitzicht op rondvliegende en etende koolmezen, pimpelmezen, huismussen, heggenmussen, roodborstjes, vinken, merels, tortelduiven, groenlingen, boomklevers en de grote bonte specht. Ook de eekhoorntjes laten zich regelmatig zien. Af en toe wiebelt er een vreemd vogeltje over het gras dat ik niet herken. Het is een slank beestje met een lange staart, lichte onderkant, hals lijkt lichtroze, lichtbruine bovenkant en bij de staartaanzet is er ook nog een geel stukje te zien. Het lijkt tijdens het lopen moeite te hebben met het evenwicht en naar voren of naar achteren te vallen tijdens het zoeken naar eten tussen de grassprieten. Als ik goed wil kijken met de verrekijker of een foto wil maken is het vogeltje alweer gevlogen. Het wordt een uitdaging om uit te vinden wat voor soort vogel het is.
Na het eten gaat Theo alleen op stap, naar één van de twee bedrijven waar hij werkt. Met de auto een klein half uurtje rijden, half uurtje kletsen en dan weer een klein half uurtje met de auto terug. Hij vindt het fijn om zijn collega’s na 4 maanden weer eens te kunnen spreken, dat doet hem goed. Voor het avondeten even videobellen met jarige kleinzoon, na het avondeten loopt Theo een rondje mee met de hond, doet zijn oefeningen en vult de vaatwasser. Verder rustig op de bank met een boek. De eerste week van deze kuur zit erop.