Weekenddip

Zaterdag begint goed. Mooi weer, dus Theo wil graag wandelen in de Loonse en Drunense duinen. Het wordt een hele rustige wandeling van 50 minuten door het zand, met een kort rustmomentje op een omgevallen boom. In de middag begint hij zich moe te voelen en gaat een dutje doen op de slaapbank. Zijn energie laat hem in de steek. En dat blijft zondag ook zo. Geen wandeling voor hem die dag. Wel weer een uurtje slapen en verder komt er niets uit zijn handen. En daar kan hij zo slecht tegen! Vandaag begint hij weer op te krabbelen. Ik breng de hond vroeg naar de dierenarts, ze wordt gesteriliseerd. Theo haalt het bed af en draait een was. Vaatwasser wordt uitgeruimd terwijl ik beneden de stofzuiger door het huis slinger. Na het eten ga ik met Theo mee naar de tandarts. Hij moet laten nakijken of er mogelijk een infectiebron zit die voor problemen kan zorgen tijdens de stamceltransplantatie. Er zit inderdaad een kleine bron voor bacteriën in een kies waarvan de vulling niet helemaal netjes is afgewerkt. Maar omdat de bloedplaatjes van Theo nu erg laag zijn, is het niet handig om met scherpe haakjes in zijn tandvlees te gaan prikken en er wordt een afspraak gemaakt voor volgende week. We rijden naar het centrum van het dorp en doen wat boodschappen in de rustige winkels. Boekwinkel is altijd leuk, dus een paar boeken kopen die van pas kunnen komen tijdens de isolatie, samen met het boekenweek geschenk. Mijn grijze haren beginnen weer door te schemeren, dus ook haarverf gekocht. Thuis een kopje thee drinken en dan kunnen we de hond ophalen bij de dierenarts. Theo blijft in de auto zitten, en daar zit hij wel even. Er is blijkbaar een spoedoperatie bezig, dus alles loopt uit en de assistenten zweten peentjes temidden van telefoons die rinkelen, nerveuze honden die schel blaffen in de volle wachtkamer en het geblaf van de geopereerde honden die wakker zijn geworden en weg willen. Ik heb met ze te doen. Eindelijk kan de hond mee, dus snel naar huis. Nee hè, pijnstillers hebben we niet meegekregen, dus rechtsomkeert om die met excuses alsnog te ontvangen. Theo maakt het avondeten klaar en maakt het bed op. Hij voelt zich een stuk beter. Alleen begint de jeuk weer heftig op te komen. Misschien vannacht weer apart slapen. Even afwachten maar.