Zoektocht

We hebben allebei goed geslapen tussen de plaspauzes door. Theo voelt zich redelijk. En dat is maar goed ook, kan ik achteraf zeggen. Ik breng de hond vroeg naar de dagopvang terwijl de sneeuw al naar beneden dwarrelt. Theo start intussen rustig op, zodat we om 8.00 uur kunnen wegrijden richting Rotterdam. Het sneeuwt nu volop en de wereld wordt wit terwijl we de eerste file inrijden. Theo zit relaxed achter het stuur, maar moet bijna twee uur lang zijn koppie er wel bij houden terwijl we van de ene in de andere file duiken en de sneeuw achter ons laten. We zijn precies op tijd in het ziekenhuis om Theo aan te melden bij de aanmeldzuil. Helaas pindakaas, de aanmeldzuilen zijn allemaal buiten werking. En we hebben ons allebei niet goed voorbereid op de afspraak omdat we verwachtten dat we de informatie uit de zuil zouden krijgen. Wat nu? We weten dat we een gesprek hebben met een specialistische verpleegkundige maar de naam komt niet bovendrijven. De vorige keer hadden we een gesprek met een verpleegkundige op afdeling Ng etage 9. Theo denkt dat het daar weer is, ik denk meer richting de polikliniek. Theo beslist, dus met de lift naar boven. De verpleegkundige zit niet op haar kantoor. Theo vraagt aan de balie van de verpleegafdeling of zij weten bij wie we moeten zijn. De verpleegkundige daar kan in het systeem zien bij wie we moeten zijn, maar niet op welke afdeling. Ze loopt met ons mee naar de secretaresse, die ook niet weet waar we moeten zijn. Zij belt naar de verpleegkundige die we moeten hebben en vertelt ons dat we op afdeling Nt etage 4 moeten zijn. Ze loopt met ons mee naar de juiste lift en wijst hoe we moeten lopen als we de lift uitkomen. Daar kunnen ze ons verder helpen met een korte doorsteek naar de juiste afdeling. Met de lift naar beneden, deur door en naar de balie. Het meisje dat daar zit kijkt ons met grote ogen aan. Ze heeft geen idee waar we het over hebben en stuurt ons terug naar afdeling Ng, waar we net vandaan komen. Bij de lift op de begane grond zien we op het overzicht de polikliniek oncologie/hematologie staan, etage 4. Dus weer naar boven. We zijn intussen een kwartier te laat en moeten allebei plassen, maar we zijn nu op de juiste plek en worden al snel binnen geroepen. Terwijl Theo de eerste vragen begint te beantwoorden ga ik snel even naar het toilet, dat lucht op. Na de vragen volgt de uitleg. Er worden folders en een schema voor ons neergelegd: 27 maart wordt Theo verwacht in het ziekenhuis voor opname. Dat is eerder dan gedacht en gehoopt, Theo moet even slikken. Ook de melding dat 3% van de patiënten in Nederland komt te overlijden tijdens de stamceltransplantatie ( met name door een infectie) komt binnen. In het Erasmus hebben ze het niet vaak meegemaakt en ze proberen zoveel mogelijk risico’s uit te sluiten, dus Theo moet vooraf een afspraak maken met de tandarts om zijn gebit te laten nakijken. Ook gaat hij nu nog even door de medische molen. Om 11.00 uur hebben we een afspraak voor een ECG op afdeling Ng 1e etage en om 11.10 uur een Thorax op afdeling Nd 5e etage. Daarna bloedprikken en urine inleveren op afdeling Ng of Ne 1e etage. Een echo van het hart en onderzoek van de longfunctie worden nog gepland, als het lukt ook vandaag. We worden dan gebeld. De ECG zit ergens verstopt en we moeten het aan een paar mensen vragen voor we bij het juiste kamertje kunnen gaan wachten. Dat loopt uit, de lift wil maar niet komen en het is nog een eindje lopen, dus te laat bij de Thorax. Dat is gelukkig geen probleem en Theo is snel aan de beurt. Nu van Nd terug naar Ne om bloed te laten prikken. We moeten zo’n 20 minuten wachten en na het prikken moet Theo nog urine inleveren. Hij is nog steeds niet naar het toilet geweest, dus dat komt nu goed uit, het potje is zo vol. We gaan terug naar Ng om te vragen of er nog een afspraak volgt vandaag. Het longfunctie onderzoek kan helaas morgenmiddag pas, de echo van het hart kan mogelijk nog wel vanmiddag. De verpleegkundige gaat zo nog een keer bellen. Ze hebben eigenlijk geen plek meer voor 27 maart, maar het onderzoek moet toch gebeuren. We besluiten een hapje te gaan eten in de hoop dat we zo gebeld zullen worden. We hebben tot nu toe al zo’n 2 kilometer door het ziekenhuis gelopen en het valt me mee hoe Theo er nog bij zit. De karretjes rijden af en aan door de hal, maar hij wil niet instappen zolang het nog gaat. Ook als we gebeld worden dat de echo van het hart kan doorgaan op afdeling Nf lopen we daar naartoe. Het is ook weer even zoeken, want Theo heeft de verkeerde etage doorgekregen. Maar hij wordt meteen geholpen, dus je hoort ons niet klagen. Onderweg richting de juiste uitgang komen we in de grote hal langs een restaurantje en omdat Theo trek heeft nemen we daar een hapje. Om 13.15 uur stapt hij achter het stuur om naar huis te rijden. Zonder al teveel problemen komen we om 14.30 uur aan. En dan is de koek op voor Theo. In zijn stoel valt hij in slaap en later gaat hij op de bank liggen. Ik geef aandacht aan de poezen, ga een uurtje werken op mijn laptop, boodschappen doen, de hond halen, spelen met de hond in de tuin, soep koken en na het eten stofzuigen, de w.c. schoonmaken en de keuken opruimen. Theo gaat vroeg op de slaapbank liggen. Hij wil morgen uitgerust zijn en proberen alleen naar Rotterdam te gaan, zodat ik thuis kan blijven als de nieuwe verwarmingsketel wordt geïnstalleerd. Morgen maar kijken of zijn dip niet te diep is.