Persoonsalarmering
Persoonsalarmering
“Goede middag, u spreekt met Janneke van PZP”. PZP is de ziektenkostenverzekeraar voor de politie. Mijn moeder was jarenlang interieurverzorgster bij de Politie in haar woonplaats en heeft een verzekering van PZP, onderdeel van het bekendere CZ.
“Dag mevrouw, we hebben 2 jaar geleden een alarmknop voor persoonsalarmering aangevraagd voor mijn moeder omdat zij na een val niet zelfstandig op kan staan. Ze heeft al eens 4 uur op de grond gelegen totdat mijn broer toevallig langs kwam. Maar de situatie is nog nijpender geworden omdat ze sindskort gediagnostiseerd is met uitgezaaide kanker. Gister is ze weer naast de traplift gaan zitten en is daarbij op haar hoofd en bil terecht gekomen en heeft daar uren gelegen, met kanker.”
“O wat erg”, antwoordde de PZP’er. “Ik ga even kijken in mijn systeem. Ow helaas ik zie dat het opnieuw is afgewezen”.
“Waarom?”, vraag ik verbaasd. De huisarts had inmiddels opnieuw een met een redenen omklede aanvraag ingediend waarbij de diagnose uitgezaaide kanker als breekijzer zou dienen in de muur van bureaucratie.
“Nou uw moeder kan nog zelfstandig opstaan’.
“Zelfstandig opstaan? Dat kan ze juist helemaal niet. Daarom lag ze 4 uur op de grond. Bovendien heeft ze nu ook nog eens kanker. Ze kan juist helemaal niets,” bries ik door de telefoon.
“Tja het hebben van kanker is geen indicatie voor persoonsalarmering want het hebben van kanker wil niet zeggen dat je niet kunt opstaan”
“Ik neem het u persoonlijk niet kwalijk maar Wat moet je GVD doen om zo’n kut knop krijgen”, schreeuw ik door de telefoon. “Ze heeft GVD uitgezaaide kanker nota bene en lag een aantal dagen geleden 4 uur hulpeloos op de grond”
“Weet u wat u kunt doen”, antwoordde de PZP’er opgewekt, “U kunt zelf een abonnement aanschaffen, kost ongeveer een tientje per maand!”
“Dus u zegt dat u mijn moeder al 2 jaar een knop weigert met als resultaat dat ze met uitgezaaide kanker 4 uur lang hulpeloos op de grond ligt vanwege een tientje per maand?” Wat een @*@*# bedrijf zijn jullie” en ik gooi de hoorn erop.
Paar uur later gaat de telefoon. Opnieuw PZP, andere medewerker, andere boodschap.
”We hebben er nu opnieuw naar gekeken, we keuren uw aanvraag goed. De dokter had iets verkeerd ingevuld.
“Ow mijn god, dus het is nu geregeld”, vraag ik opgelucht.
“Nou de aanvraag is goedgekeurd. U kunt nu persoonsalarmering regelen met een centrale”.
Na lang zoeken vind ik RSVO in Hilversum. Begrijpende mevrouw, die alles snel regelt.
“Dus is nu alles geregeld?”,vraag ik inmiddels moe van de bureaucratie.
“Nee” antwoordt de vriendelijke dame. “U moet nu nog bellen met Marente dat zij als 1e contactpersoon opgeroepen kunnen worden.” Marente is de thuiszorgorganisatie die al maanden elke dag langs komt om mijn moeders ogen te druppelen, medicijnen toe te dienen en kousen uit te trekken.
Ik bel ze op en doe mijn verhaal. “Wij kunnen alleen 24 uurs zorg leveren als er een alarmcentrale is geregeld en een buitenkluis”
“Die heb ik allebei antwoord ik opgewekt. Ik heb al een contract met RSVO en mijn broer heeft al een sleutelkluis geregeld voor buiten.”
“Is dat een digitale sleutelkluis”, vraagt Marente argwanend.
“Uuuh nee, het is er een met draaischijfjes”
“Sinds 1 april 2023 werken wij alleen met digitale sleutelkluizen”
“Mevrouw aub, mijn broer heeft dat ding bij Bol.Com. Kostte € 299. Kan het echt niet?”, smeek ik nu bijna.
“Sinds 1 april 2023 werken wij alleen met digitale sleutelkluizen” herhaalt Marente streng.
Maar goed, ze belooft te overleggen met een collega die er nu niet is. En gelukkig, de niet-digitale sleutelkluis wordt geaccepteerd. De persoonsalarmering is geregeld. Een monteur komt een kastje installeren, mijn moeder krijgt haar alarmknop, 2 jaar na de aanvraag.
Minder dan 3 dagen nadat alles is geïnstalleerd, krijgt mijn moeder 24-uurs terminale thuiszorg door iemand die bij haar komt inwonen. “Dan komen wij niet meer”, zegt de dame van Marente. Er is nu 24-uurs zorg, dat maakt persoonsalamering overbodig. En zo eindigde de soap rond de knop voor persoonsalarmering in 3 dagen, nadat we er 2 jaar voor gestreden hebben.
12 reacties
Zou grappig zijn als het niet zo triest en herkenbaar was. Fijn dat je de moeite neemt om je bevindingen hier te delen.
Gr. Houdtje
Het is te triest voor woorden... Dank voor het delen.
Je bent mij even kwijt bij: "Wij kunnen alleen 24 uurs zorg leveren als er een alarmcentrale is geregeld en een buitenkluis”. En even verder zeg je dat persoonsalarmering bij 24 uurs zorg vervalt. Dat laatste snap ik. Alleen het eerste deel niet.
Los daarvan, ontzettend K*t dat je moeder al opgegeven is. Uitbehandeld voor ze begonnen is.
Dag Zweef
Ik lees het na en begrijp je punt. ik leg het graag uit. De 24-uurs hulp die thuiszorgorganisatie Marente verleent, is alleen na een incident zoals een val (in de nacht) als mijn moeder de persoonsalarmeringsknop zou hebben ingedrukt, op 'oproepbasis' dus
Deze hulp kwam te vervallen nadat mijn moeder door haar snel verslechterende situatie 24/7 inwonende terminale thuiszorg kreeg, een Surinaamse mevrouw die echt bij mijn moeder in kwam wonen om haar 24/7 te verlenen. Dan vervalt de noodzaak van de persoonsalarmering en de follow-up door Marente.
En dank voor je medeleven want het is precies zoals je zegt: uitbehandeld voordat ze uberhaupt begonnen is.
Heel herkenbaar, vreselijk, dat dit allemaal kan gebeuren in de "Zorg" in Nederland; ik hoop dat meer ellende jullie bespaard zal blijven, het ziek zijn is al erg genoeg!!
Heel veel sterkte!!!George
De bureaucratie in zorgland is soms om te huilen. Het kost onnodig veel tijd en energie.
Ik lees je blogs, en wordt er niet vrolijk van, zoveel onvermogen, en onbegrip.
Maar op het gevaar af dat ik boze reacties krijg, dit is absoluut niet zoals ik het heb ervaren, er is heel goed voor ons gezorgd, ook nadat we te horen hebben gekregen dat mijn vrouw uitbehandeld was.
Natuurlijk is er een gigantisch verschil, tussen, een heel traject, en niet eens de kans krijgen, een traject te starten.
Ik wil alleen zeggen dat het niet altijd zo gaat, en misschien heb ik gewoon geluk gehad.
Voor jou vindt ik het gewoon heel erg, dat je dit onbegrip, er nog bovenop gekregen hebt.
Ik zou graag iets zeggen waar je echt iets aan hebt, maar heb de woorden niet.
Maar wil je laten weten dat ik op dit moment aan je denk, misschioen helpt het een heel klein beetje.
Peter
dank je Peter. Alleen maar goed om te horen dat het niet altijd zo gaat
Hoi Anders,
Juist vanwege onze ervaring heb ik een blog Eerbetoon aan UMC Radboud geschreven.
Een groter contrast, is nauwelijks mogelijk.
Ik vindt het heel erg wat je mee hebt moeten maken, zo zou het niet mogen werken, en bovenop het gemis komt dan ook nog dit, dat het op zo'n rotte, botte manier gedaan is.
Ik heb me afgevraagd, hoe ik het iemand zou moeten vertellen, als die al gelijk uitbehandeld is, maar een beetje compassie is wel het minste.
Ik hoop dat je in je werk, ook de goede kant eens mee mag maken, en je ervaart dat het ook anders kan.
En dat hoop ik voor alle mensen die dit mee hebben moeten maken
Het is precies dat: een beetje compassie. Later zijn we voor een 2nd opinion naar het AvL gegaan, een wereld van verschil. Volgt nog een blog over.
Je zou voor minder een moord willen plegen, niet ?
Het is tegenwoordig eerder regel dan uitzondering, dat het je onmogelijk wordt gemaakt en overal voor moet strijden. En dat alleen maar in het kader van kosten besparen. Geld. Helaas realiteit dat als je iets komt te mankeren je er zo goed als alleen voor komt te staan.
Groet,
Mark