De pijn die overal doorheen komt
Gisteravond zijn mijn vriend en ik bij mijn ouders gaan eten. Een hele lange tijd (lees: jaren) was het de gewoonte dat mijn vader op donderdagavond bij zijn vaste "tentje" ging eten in een stad hier vlakbij. Mijn moeder kwam dan altijd bij ons eten of wij bij haar.
Omdat de gewoonte toch een beetje in stand te houden terwijl alles dankzij Corona gesloten is, bestellen we nu elke donderdagavond eten en gaan we bij mijn ouders eten. Het is ièts..
Ik merk dat mijn vader vaak na het avondeten een inzinking ervaart. De pijn wordt dan intenser en vaak moet hij dan een poosje op bed gaan liggen. De pijnstillers die hij nu slikt helpen maar een beetje (tramadol en 50mg diclofenac) en de pijn van de uitzaaiing lijkt overal dwars doorheen te gaan. Met de tramadol is hij weer gestopt, omdat hij na 2 dagen zo duizelig werd van deze pijnstiller dat hij het eng vond om er nog meer van in te nemen. Begrijpelijk, maar ik weet ook het lichaam tijd nodig heeft om te wennen aan opiaten zoals tramadol en dat de bijwerkingen in de eerste 2 weken het heftigste zijn. Ik denk dat hij er toch echt baat bij heeft als hij doorzet.
Zo heftig als het gisteravond was heb ik het nog nooit bij hem gezien. Kermend van de pijn zat hij op het randje van het bed, zichzelf wiegend om de intense vlagen van pijn nog een beetje weerstand te kunnen bieden. Mijn moeder heeft gisteren getracht om een arts te bellen die snel ter plekke kon zijn met eventuele aanvullende pijnstillers, want mijn vader wist gewoon niet meer hoe hij moest gaan zitten/liggen/staan. Dit bleek niet zo makkelijk, maar na een half uur rondgebeld te hebben en doorverbonden te worden, heeft men toch een huisarts langs kunnen sturen. Deze had eigenlijk gewoon het advies om de voorgeschreven pijnstilling aan te houden, ofwel 4x paracetamol 1000mg, 1 tot 3x per dag tramadol en eventueel ook nog diclofenac 50mg.
De volgende stap is oxycodon of fentanylpleisters, maar het is beter om per dag te bekijken wat de huidige dosis doet. Mijn vader is nog steeds erg bang dat hij door de sterke medicatie straks geen piano meer kan spelen. Hoe graag ik ook wil beloven dat dat echt niet zo snel zal gaan, ik kan het niet. De medicatie die hij slikt en moet gaan slikken, het blijft allemaal troep. Troep die je helpt, maar waar je ook gewoon op moet inleveren.
Het bestrijden van de pijn is nu eerste prioriteit geworden. Komende maandag een gesprek bij de oncoloog over de chemotherapie, en dan zien we wel weer..
6 reacties
Overgaan op Oxicodon 20 mg is beter, na enkele dagen is er een gewenning die je handelen niet meer beperkt, diclofenac is erg slecht voor je maag en erg beperkt in zijn pijn stilling ( vergelijkbaar met ibuprofen). Je moet minimaal pijn vrij zijn om nog van het leven te kunnen genieten.
Sterkte
Hoi Ron, bedankt voor jouw toevoeging :-) Mijn vader slikt gelukkig maagbeschermers samen met de diclofenac, maar ik weet dat het inderdaad funest is voor je maag. Ook goed om te weten dat er blijkbaar sneller gewenning optreedt bij oxycodon tegenover tramadol.
Als je alleen nog maar pijn hebt, dan word je zelf ook langzaam pijn. Het neemt alle gedachten over. Ik ben blij dat ik weer een reactie van je heb mogen krijgen. Dankjewel daarvoor!
pff heftig ik snap idd dat je vader er mee gestopt is het is echt rommel ik heb het vorig jaar zelf ook gehad oxycodon en tramadol nadat ik geopereerd werd en kon of deed niks meer als slapen en was me niet bewust van uur en tijd dus ik snap het zeker zeg niet dat het slim is ivm pijn let ook op dat je vader van al deze medicijnen geen darmklachten krijgt ik ben vorig jaar 2 keer naar het ziekenhuis gemoeten omdat ik last kreeg van obstipatie en alles vastzat ik ze vergaten die zakjes om in water op te lossen mee te geven heb je echt wel nodig .... veel sterkte
groet skippybal
Lieve blauwe dag,
Even snel een berichtje. Wat ontzettend naar dat je vader zo’n pijn heeft! Ik hoop dat het ziekenhuis snel iets voor hem kan betekenen om dit draaglijk te maken. Het is vreselijk om een dierbare die eens zo sterk was, nu zo kwetsbaar te zien. Gaat het een beetje met jou en je moeder?
liefs!
Hoi lieve Tam, bedankt! Ik ben erg benieuwd naar maandag, dan gaan ze de komende chemotherapie bespreken. Dat zal ook moeten helpen met zijn pijn.
Wat betreft doorzettingsvermogen en onvermoeibaarheid heb ik altijd tegen mijn moeder op gekeken, ze doet het super. Het is voor haar de tweede keer dat ze een partner met kanker verzorgt.. Ik heb daar ontzettend veel respect voor. Ze gaat onvermoeibaar doet. Met mij gaat het ook wel redelijk goed op het moment.
En hoe is het met jou en jouw moeder?
Maandag ook die vreselijke pijn bespreken, dat is toch geen doen zo. Misschien kan er bestraald worden tegen de pijn (als je daarover al verteld hebt: sorry dat ik het dan niet onthouden heb) of misschien kan je vader langs de pijnpoli?
Heeft hij al besloten of hij chemo probeert? Pijnstillers,chemo, troep inderdaad, maar als het helpend kan zijn... Wat erg voor hem, zoveel pijn, maar ook voor jullie als naasten.
Ik wens je vader en jullie weer heel veel sterkte! Ik hoop dat er snel iets doeltreffends aan de pijn te doen is. XXX