Mijn onsterfelijke vader

Op zondagen mis ik je het meest. Het is dan net of je afwezigheid meer aanwezig is en verweven zit in elke minuut van de dag.

Aan de [straatnaam] is het anders sinds je er niet meer bent. Het voelt alsof de ziel sinds je overlijden uit het huis is en je deze onder je arm met je mee hebt genomen op…

Morgen, 8 april, zou mijn vader 74 zijn geworden. Een leeftijd waar ik graag nog 20 jaar bij had op willen tellen. Het voelt oneerlijk dat mijn vader het nooit meer lente kan zien worden. Of dat hij er niet bij zal zijn bij een volgende mijlpaal in mijn leven. Voor wie ik dat precies oneerlijk vind…

Ondanks het feit dat ik alles wat er in de afgelopen anderhalf jaar gebeurd is niet vergeten wil, ben ik blij dat de dagen relatief snel gaan. Ik ben geen winter-liefhebber; het grijze en onstuimige weer stemt somber en het compacte wolkendek maakt het zien van een stukje blauwe lucht onmogelijk…

Ik ben een beetje aan het bedenken welke kant ik nu op wil met mijn blog. De aanleiding, de kanker, heeft mijn vader immers met zich meegenomen in zijn graf. Wat er overblijft is een lege holte, die niet meer te vullen valt; de rouw en het gemis. Dit is in principe niet waar deze website zich op…

Er zijn mensen wie na, of tijdens, het overlijden van hun dierbare grondig onderzoek gaan doen. Onderzoek naar de ziekte die hun persoon gesloopt heeft of aan het slopen is. Wat kan er anders? Welke alternatieve behandelingen zijn er? Wat als het middel erger wordt dan de kwaal? Hoe slaat de…

Het is vandaag 11 dagen geleden dat mijn vader overleed. Het voelt als gisteren, en tegelijkertijd voelt het alsof er al 3 maanden verstreken zijn.
Op 17 december, op een druilerige en donkere vrijdagmiddag, hebben we hem, in een liefdevolle kring, begraven.

Mijn vader wilde heel graag tot en met…

Morgen gaan we mijn vader begraven. Gezien de grootte van de kapel mogen er maximaal 30 mensen komen; het is niet anders. Na afloop zal ik briefjes uitdelen waarop ik de mensen vraag hun herinneringen aan mijn vader alsjeblieft met me te delen via de herinneringspagina die ik heb opgezet. Ik hoop…

Mijn moeder haar verdriet is anders van kleur dan dat van mij. Hoewel het dezelfde man is die nu fysiek uit ons midden is, heeft mijn vader voor ons beide verschillende rollen vervuld. Voor mijn moeder was hij een liefhebbende partner in al zijn facetten. Voor mij was (en is!) hij mijn vader; ik…

Mijn vader is er niet meer. Vanochtend om 03:15 is hij rustig ingeslapen. 
Het is onwerkelijk, raar, verdrietig en verlossend. Het leven en de praktische zaken denderen door.
Het is goed zo. Hij heeft zijn grootste angst overwonnen; het sterven.

❤️

And I'll tell you all about it when I see you again.

Mijn vader is met zijn laatste stukje bezig.❤️