Zijn grootste angst overwonnen

Lieve Zweef,

Met alle liefde zal ik er voor mijn moeder zijn. We lijken veel op elkaar, en ondanks dat onze relatie tot mijn vader voor ons beide anders is, hebben we aan een half woord genoeg. Dat geeft veel troost.
Mijn vader had ik nog 20 jaar bij me willen houden, maar niet op deze manier. Het is niet erg, het is nu eindelijk klaar. ❤️
Ongetwijfeld zal ik op dit forum mijn gedachten blijven delen, want die houden niet op met vandaag. Wel zal er veel meer rust in mijn hoofd zijn, omdat ik weet dat mijn vader niet meer lijdt.

Heel veel liefs van Helena

Lieve Hanneke,

Dankjewel voor jouw warme reactie. Ja, de momenten, geluiden en beelden uit die helse laatste periode blijven maar door mijn hoofd flitsen en dat zal voorlopig ook nog wel blijven. Echter ga ik mijn uiterste best doen om deze herinneringen te overstemmen met de fijne, met behulp van alle foto’s, video’s en geluidsopnames die we van hem hebben. Verder werkt het regelen van de uitvaart ook enigzins ontnuchterend, maar ik zie verschrikkelijk tegen de bewuste dag op. Voor de laatste keer de kist sluiten en hem ter aarde stellen.. Het zijn allemaal stapjes in het proces, dat weet ik. En stap voor stap komen we er wel, uiteindelijk ❤️
Ik ben voornemens mijn rouwproces en herinneringen te blijven delen hier, puur omdat dit forum me dierbaar is geworden en dit onlosmakelijk verbonden is met mijn vader.

Heel veel liefs van Helena

Lieve Kim,

Ja, het is verdrietig, maar tegelijkertijd ook zo’n enorme opluchting. Het is eindelijk, na meer dan een jaar alleen maar pijn die niet goed bestreden kon worden, voorbij. Berusting is daar inderdaad een heel mooi woord voor. 
De komende tijd blijf ik zeker schrijven, niet alleen voor mezelf, maar in de hoop dat anderen er misschien iets aan hebben.

Veel liefs van Helena

Lieve Joke, 

Al het goede blijft bewaard. Als ik achteraf gezien kon kiezen, dan ga ik liever door de pijn van dit verlies, dan dat ik hem nooit gekend zou hebben. Zo dankbaar voor alles wat hij me gegeven en geleerd heeft. 
Bedankt voor je lieve woorden.

Veel liefs van Helena

Lieve Frie,

Ik weet precies wat je bedoelt met die roes. Het regelen, mensen bellen, kaarten versturen, het huis wat in een halve apotheek veranderd was weer opruimen.. Het werkt soms ontnuchterend maar ook nu al kom je dingen tegen waardoor je weer opnieuw in tweeën wordt gescheurd terwijl de scheur van de vorige keer nog zichtbaar is. Een kledingstuk met een vlekje, een boek met een bladwijzer welke aangeeft wat hij dus voor het laatst gelezen heeft, een horloge, een paar schoenen, het tasje met de kleren die hij aan krijgt in zijn kist. We zagen het van mijlenver aankomen, maar opeens is het dan zover.. Onwerkelijk en buitenaards. En toch is het goed. Iets in hem moet toch losgelaten hebben, ondanks zijn verschrikkelijke angst voor “het laatste stukje”. 
Frie, bedankt voor je warme woorden. Ze worden zeer gewaardeerd in deze vreemde periode. Ik zal blijven schrijven, beloofd.

Veel liefs van Helena

Dankjewel Géjanna. De verlossing voor hem overstemt het verdriet meestal. Daar hou ik me maar aan vast.

Veel liefs,

Helena

Lieve Sonja,

Bedankt voor je mooie compliment over mijn schrijven. Het schrijven fungeert als een enorme uitlaatklep.
Ik kan me niet voorstellen hoe het is om zelf zo ziek te zijn. Ik weet alleen dat niemand deze lijdensweg verdient. Het leven is wat dat betreft onverbiddelijk. Het is een kunst om de mooie dingen in het leven te ontdekken en daaraan vast te houden. Als je die kunst eenmaal onder de knie hebt, dan kun je heel ver komen.
Wat fijn om te lezen dat je qua gezinssituatie zo'n rijkdom mag ervaren. Drie dochters en een lieve man, dat heb je goed gedaan (en zij ook!) :-)
Met jouw gebreide vest geef je jouw geliefden een enorm geschenk. Ik weet zeker dat ze je daar heel dankbaar voor zullen zijn.
Ik zal blijven schrijven en mijn vader krijgt wat hij verdient heeft, beloofd.

Liefs,

Helena

Lieve Mora,

Dankjewel voor je reactie.
Ja, het regelen van de uitvaart vind ik enorm dankbaar werk. Tegelijkertijd zou ik niets liever willen dan dat ik het niet zou hoeven doen. Ik wil de uitvaart van mijn vader niet regelen, nooit... Maar het zal wel moeten. En dan kan ik niets anders dan er samen met mijn moeder iets onvergetelijks van maken.
En ja, ik blijf het herhalen. Het verlies ervaar ik met liefde. Ik heb hem 26 hele jaren mogen meemaken. En hem mogen meemaken is een "once in a lifetime experience". Dat zal iedereen die hem goed gekend heeft kunnen beamen. Dus, dankbaarheid overheerst. ❤️

Ik weet dat het verdriet en gemis in de loop der tijd van kleur verandert. Dat zul jij met jouw moeder ook gemerkt hebben. Weg gaat het nooit, maar dat hoeft ook niet. Het is tenslotte het bewijs dat we enorm veel van iemand gehouden hebben. Niets is mooier dan dat. 

Liefs,

Helena

Lieve Melanie,

Dankjewel. ❤️

Dag lieve Tom,

Bedankt voor je mooie bericht. Ik heb de lijdensweg van mijn vader in woorden vast kunnen leggen, iets waar ik dankbaar voor ben. Dit is mijn manier (geweest) om ermee om te gaan, maar die manier is voor iedereen verschillend. Ik kan het niet voor haar invullen, maar jouw dochter zal het op haar manier óók moeilijk hebben met jouw ziek zijn. Wellicht kost het haar gewoon moeite, om dit te kunnen vertalen naar iets waar de “buitenwereld” wat aan af kan lezen. Hoe dan ook moet dat lastig voor je zijn. Ik hoop dat je hier, op dit forum, gelijkgestemden hebt kunnen vinden. Ik ben zelf echt heel erg dankbaar voor alle mensen die ik hier tot nu toe heb mogen leren kennen.

Ik hoop dat je je hier gesteund en gehoord voelt. Je mag me altijd een berichtje sturen als je wil praten.

Liefs,

Helena

❤️

-

Wat verdrietig..ik hoop dat zij💗 nu haar rust vind zoals je zef ook zegt.

Maar gemakkelijk is het zeker niet om door heen te gaan.deze periode.

Wens jullie heel veel kracht toe.

mooie foto van je moeder, veel sterkte

Gecondoleerd met het verlies van je moeder! Heel veel sterkte toegewenst en weet dat ze voor altijd met je meegaat in je hart!