Eindelijk is het zover: mijn ontmoeting met mijn nieuwe vriend "Chemo".

Vanmorgen had Martijn al een gezellig ontbijtje beneden voor mij klaargezet. Gekookt eitje met een gezichtje, geroosterde boterhammen, wat fruit en een sapje. Samen met de anti-overgeefmedicatie een prima begin van de dag. Een beetje zenuwachtig was ik toch wel. Het is ook wel heel raar, tot nu toe heb ik nergens last van, ik voel de tumoren of de opgezette klieren niet eens. Maar hoe zal dat straks zijn als de chemo erin zit.  Ik pak de lijst van het verloop van mijn AC kuur van vandaag er nog even bij:  Het eerste middel Adriamycine moet er in 60 minuten inlopen en Cyclofosfamide in 30 minuten. Er staat dat de toediening in totaal 3 uur duurt. Nou, dan ben ik om 14.00 uur klaar. Tja en de bijwerkingen waar ik vandaag op bedacht moet zijn : misselijkheid, braken ( haha, misschien komen de emmers toch nog van pas), droge mond, roodheid van de huid tijdens de toediening, prikkeling van neus en voorhoofd bij de toediening van de cyclofosfamide( dit moet je melden, dan kan het infuus wat langzamer worden gezet) afvalstoffen in de uitscheidingsprodukten tot en met 6 dagen !!  Okè  Vriend, je bent toch niet zo leuk als je je voordoet, Maar ik moet het voorlopig met je doen. 

Sanne arriveerde en we zijn samen op de fiets naar Tergooi gegaan. Fijn dat het ziekenhuis hier zo dichtbij is. We moesten ons om 11.00 uur melden op de dagbehandeling. Daar werden we ontvangen door een vrijwilligster. Even later kwam er een verpleegkundige die mijn temperatuur even opnam. 36.7. Niks mis mee !  laat Mr Chemo maar komen.  We werden naar een zaaltje gebracht waar al 2 patiënten in een bed lagen, en 1  dame in een relaxstoel met een icecap op.  De andere relaxstoel was voor mij.  Sanne mocht er op een stoel bij komen zitten. Ik had van tevoren al aangeven dat ik geen icecap op wilde. Als ik het koud krijg dan moet ik constant plassen, en om nu met een infuus de hele tijd op het toilet te gaan zitten, dat leek me nou ook niet fijn. Bovendien biedt het ook geen 100% garantie dat ik mijn haar dan wel zou houden, dus ik kon gelijk aan het infuus.   Allereerst een vervaarlijk rood goedje Adriamycine.  Als je in de infuuszak kijkt die aan de standaard hangt, dan lijkt het wel of er een gemalen spagetti bolognesesaus in zit. als het eenmaal door de infuuslijn loopt, is het donkeroranje. Net Ranja.  Het infuus loopt en Sanne en ik krijgen wat te drinken.  Even later komt er een verpleegkundige kijken hoe het infuus loopt. Nou, over een kwartiertje is het erdoor, zegt ze opgewekt.  Wat, zeg ik , dat kan niet, op mijn papier staat dat het er een uur over doet om in te lopen. Nee, hoor zegt ze, minuut of  20. Ik snapte er niets van. Hoe laat ben ik hier klaar, vroeg ik. Oh, om half 1 , zei ze.  Ik zei, op mijn informatie staat dat er drie uur voor staat voor de hele behandeling.   Heeft u dat papier bij u, vroeg ze. Ja, dat had ik in mijn tas. Andere verpleegkundige erbij, en ze zeiden allebei dat klopt niet.  De Adriamycine mag niet via de pomp, dan wordt het met "druk" in je ader gepompt, en dat is funest voor je vaatwand, dat moet er gewoon indruppelen, en dat gaat sneller als met de pomp. De Cyclofosfamide gaat wel via de pomp maar is er in een half uurtje doorheen. 

Ze zouden achter de achterhaalde info aan gaan, om het aan te laten passen. Sanne en ik begonnen aan een spelletjes Qwixx. We hadden een handdoek gevraagd voor op het bedtafeltje, zodat de  dobbelstenen niet zoveel lawaai zouden maken. Na een paar beurten kwam de catering: Er was een heerlijke kerriesoep met kip, keuze uit allerlei sapjes/melk/ander drinken, brood, beleg, en het smaakte nog prima ook.

Nee, ik was nog steeds niet misselijk !  Iemand van de apotheek kwam langs om een spuit Lonquex te brengen. Die komt morgen een  verpleegkundige van Expertcare verzorgen.  Dit is een middel om de aanmaak van witte bloedcellen in het beenmerg te stimuleren. Daar kun je ook spier-en gewrichtspijn, rugpijn, pijn in de ledematen van krijgen. Advies is om drie dagen 3 x dags 2 tabletten paracethamol te slikken, om die klachten te voorkomen/verzachten. Oke, mijn pillendoos wordt straks weer aangepast. Alles voor het goede doel.  I know.  Ze waren ook nog zo aardig om mijn medicatie die ik bij de volgende chemoafspraak van te voren moet slikken, langs te brengen. Ik dacht dat ik daar geen recept voor had gehad, maar deze zat thuis nog in een tas met info.  Tja, af en toe zie je door de bomen het bos niet meer. 

Ineens begon de  verpleegkundig over de andere afspraken die er voor de komende tijd staan ingepland. Afspraken.....ik wist van niets. Uit haar hoge hoed, geintje, uit de computer toverde ze een mooi lijstje met afspraken voor mij: 2 juni oncologie verpleegkundige, 4 juni oncologieverpleegkundige, 18 juni oncoloog......ho stop, 18 juni ben ik jarig, dan liever niet naar de oncoloog. Ik kan me wel wat leukers voorstellen. Nou, dat konden zij gelukkig ook. Dus is het verschoven naar 16 juni. Prima, ik zal er zijn. Al met al wordt het lijstje met wat ik straks te doen heb steeds langer. 2 x per week onco fit, 1 x per twee weken chemo op de maandag, vrijdag of donderdag ervoor bloed prikken, dan nog de bovenstaande bezoekjes.  Zaterdag heb ik nog een bezoek staan bij de mondhygiéniste en volgende week nog een gesprek bij Viore. Nou, ik geloof niet dat ik mij hoef te vervelen de komende tijd. Want het is ook van belang om in conditie te blijven, dus de bedoeling is om elke dag een flink stuk te gaan wandelen.  Daar moet ik nog wat slachtoffers voor gaan strikken, die mee gaan wandelen. Maar ook dat gaat lukken. 

Ondertussen was de cyclofosfamide doorgelopen, en overgezet op de NaCL  en begon het bij mijn neus en voorhoofd te prikkelen. Geen fijn gevoel. toch maar gemeld bij de verpleegkundige, al was de cyclofosfamide al ingelopen. Afgesproken dat ze dit de volgende keer wat langzamer in laten lopen.  Toch wel heel fijn hoe hier alles gaat, iedereen is ook zo aardig, ook naar Sanne toe.  

Ik moet zeggen dat mijn ontmoeting met mijn nieuwe vriend Chemo mij tot nu toe, erg is meegevallen. Nu is het natuurlijk zo, dat ik nu nog heel fit hieraan begonnen ben, en dat nu Mr Chemo zijn verwoestende werk gaat doen. Volgens de oncoloog kan de kanker zich nu ook niet meer verder uitzaaien, dus dat is al een fijn idee.  En verder  zal de tijd het ons leren hoe ik hier de volgende keren doorheen ga komen.  Dus slik ik braaf nog maar een pilletje tegen de misselijkheid, zodat ik er vannacht geen last van ga krijgen.  Of zal ik misschien toch nog maar een emmer mee naar boven nemen......je weet het maar nooit !