Het leven is een feest, je moet alleen zelf de slingers ophangen.

Voor je het weet ben je weer een jaar ouder. 18 juni was ik jarig. 58 werd ik. Ondanks corona toch tijd voor een feestje. Het was ook fijn dat ik in de tweede week na mijn ACkuur zat. Dus ik voelde me naar omstandigheden ook best goed. De ochtend begon stralend, dus we konden mooi de tuin in. Gezellig hoor met familie en vriendinnen in de tuin aan de koffie gegaan.  Fijn ook om mensen weer even "live" te zien. Ook 's middags nog wat vriendinnen en kwamen ook mijn broer en schoonzusje langs met allemaal ingrediënten voor een heerlijke aspergemaaltijd en nog wat streekproducten. Altijd lekker. 'S Avonds leker Chinees besteld. De kinderen waren er alle drie. Dat was al een cadeautje op zich. 'S Avonds nog een verrassing. Anja kwam me verrassen met een optreden hier op straat. Superleuk. Met een grote trom en geluidsinstallatie kon de hele straat meegenieten.  Helaas werd dat niet door de overbuurvrouw op prijs gesteld. Maar dat mocht de pret niet drukken. Toen het begon te druppen zijn we in de tuin onder een zeiltje gaan zitten wat daar gespannen was. Net op tijd, want toen brak de bui los.. Maar dat deerde ons niet. Het was gewoon supergezellig met elkaar onder het zeiltje, met daarbij het getik van de regen. Al met al een superleuke verjaardag, met dank aan iedereen die op mijn verjaardag is geweest. Maar ook dank voor alle superleuke cadeautjes die ik kreeg: Tegoedbonnen om met me te gaan wandelen en daarna ergens te gaan lunchen , doucheschuim in verschillende geuren (zou ik soms zo stinken van de chemo🤣) prachtige badhanddoeken, en door mijn collega's van het werk werd ik ook super verwend, ik werd er gewoon verlegen van. Ach gewoon teveel om op te noemen. Het is bijna jammer dat ik maar 1 keer per jaar jarig ben. 🙂