Het zwarte gat !

Hoogste tijd voor een blog, van verschillende mensen kreeg ik al de vraag of het wel goed met me gaat, omdat ik al een tijdje niets gepost had. 

Na mijn laatste bestraling op 10 januari kwam het beruchte zwarte gat. Wat moet ik nu.

Vanaf het moment dat ik hoorde dat mijn mammografie niet goed was ( 29 april 2021) zat ik in een soort van rollercoaster. Ik ging van het èèn naar het ander. Eerst alle onderzoeken, daarna de definitieve diagnose en het behandelplan. Vervolgens begon ik met de chemo. Na 4,5 maand zat de chemo erop, en had ik 6 weken rust om weer wat conditie op te doen, en toen had ik begin november een borstamputatie met reconstructie. Daarna weer 6 weken rust om te herstellen totdat de bestralingen zouden beginnen. 21 december begonnen de bestralingen tot 10 januari, en toen......................was er niets meer.  Wat een gekke gewaarwording was dat. ik heb echt een paar weken  met een raar leeg gevoel rondgelopen. ik had ook nergens zin in, kon me slecht concentreren, ik was gewoon mijzelf niet. Niets voor mij.  Op het werk was veel corona, dus daar ben ik ook maar even uit de buurt gebleven, totdat ik eind januari mijn booster kreeg, en ik me na 2 weken wat corona betreft wat saver voelde. 

Ondertussen gaat het leven weer verder. Ik ben zelfs al voor de eerste keer weer naar de kapper geweest. Niet dat er al heel veel te knippen was, maar toch fijn dat dit ook weer kon.   

31 januari gesprek met de bedrijfsarts gehad. Afgesproken dat ik langzaam aan ga beginnen met opbouwen. De plastisch chirurg had me al wel op het hart gedrukt, om niet te hard van stapel te lopen, want dan zou ik vanzelf door mijn lichaam wel weer teruggefloten worden. Dus ik ga het inderdaad rustig aan opbouwen. 

Hahaha, geloof ik dat zelf !!  Na afloop van het gesprek, had ik een mooi schema voor mij zelf gemaakt.  Volgens mijn schema, zal ik eind april weer 32 uur per week aan het werk zijn. nou, ja, we zullen zien.  

Ondertussen vermaakte ik mijzelf de afgelopen maanden met het maken van knoopbloemen. Voor Wereldkankerdag op 4 februari, had ik 40 kleine flesjes gevuld met zand en daarin 3 bloemetjes. Deze heb ik afgegeven bij Viore (inloopcentrum bij ons in Hilversum voor mensen met kanker, of die daarmee te maken hebben) om uit te delen aan de gasten van Viore en de vrijwilligers. 

Langzaamaan verdwijnt het zwarte gat, en komen er weer allemaal leuke dingen op mijn pad. Mijn twee dochters hebben allebei een nieuwe baan, de coronamaatregelen worden versoepeld en ik ga weer vaker bij anderen op bezoek.  Ook dat is weer heel fijn.