Hoe het begon !

Vrijdag 23 april ruimde ik een stapel post op, daar kwam ik weer een brief van het bevolkingsonderzoek tegen voor het borstonderzoek. Dit keer was het een herinnering. De eerste brief had ik wat achteloos ter zijde gelegd, maar nu dacht ik, laat ik toch maar een afspraak maken!

Maandag 26 april kon ik gelijk al om 9 uur terecht. Wat een marteling is dat apparaat. Maar goed, de vier foto`s waren gemaakt, en ik mocht me alvast van boven weer aankleden. Ik moest nog wel even wachten op de uitslag of de foto`s gelukt waren. Helaas, ik moest mijn bovenkleding weer uitdoen, want de foto van de rechterborst was niet helemaal goed gelukt.  Dat was me nog nooit eerder gebeurd, dus dit gaf me geen goed gevoel, en in de dagen daarna zei ik ook al tegen mensen, dat het niet goed voelde. 

Donderdag 29 april was ik op mijn werk, we hadden net een stroomstoring toen mijn telefoon overging. De huisarts, of het gelegen kwam dat hij belde. Vanwege de stroomstoring viel het geluid af en toe weg. Maar ik zei, vertel het maar, het is niet goed, want anders zou u niet bellen.  Er was inderdaad een knobbel in mijn rechterborst te zien en er moest verder onderzoek gedaan worden. De maandag daarna moest ik mij dan ook om 8.45 uur in het ziekenhuis melden voor een nieuwe mammografie en een echo. 

Nou, dat was wel even schrikken. De clienten mochten die dag wat eerder naar huis, vanwege de stroomstoring, en ik kon naar huis. Op de fiets maalde het maar door mijn hoofd: je hebt kanker, je hebt kanker ! De huisarts had het niet zo gezegd, maar ik wist gewoon dat het zo was. 

Die avond heb ik het aan Martijn verteld. Alhoewel er nog niet veel te vertellen was, omdat ik maandag de verdere onderzoeken zou hebben. Die avond hadden we een online WEwonder party met mijn familie, omdat mijn zus die dag 61 werd. Zij had een paar jaar geleden de diagnose borstkanker gehad. Dus dit was niet het moment om daar iets over  te zeggen. Maar het was niet makkelijk om die avond vrolijk voor de laptop te zitten en gezellig mee te kletsen, terwijl je dit in je achterhoofd hebt. 

 Vrijdags ben ik gaan werken. Maar ik had al het gevoel dat ik voorlopig niet zou komen werken, dus ben ik nog maar even fanatiek gaan opruimen. Het Oranje thema, heb ik maar snel opgeborgen. Normaal gesproken staat mijn thema "Oranje" van twee weken voor Koningsdag tot 5 mei. In deze weken drinken we uit koninklijke bekers met afbeeldingen van het Koningshuis, maken we koninklijke kleurplaten, roodwitblauwe kettingen, hebben we op Koningsdag een groot feest op ons plein, en is alles ook versierd in rood/wit/blauw/oranje. Maar dat ging dit keer wat eerder als normaal in de kast, en heb ik wat zomerse taferelen  in de dagbesteding gemaakt.   

Vrijdagavond heb ik het aan Niels verteld. Niels woont als enigste van de kinderen nog thuis. Zaterdag hebben we het aan Anouk vertelt, en zondags zijn we bij Sanne langs geweest om het te gaan vertellen. We wisten natuurlijk nog niet precies wat het zou zijn, maar dan waren ze in ieder geval vast voorbereid op slecht nieuws. 

Daphne, een vriendin, die vroeger mijn verloskundige was, heb ik gevraagd om die maandag met mij mee te gaan naar het ziekenhuis. Ondanks Corona mocht ik toch iemand meenemen die dag. Martijn kan heel slecht tegen ziekenhuizen, dus dat was niet echt een optie.  Gelukkig kon ze mee.  

aar