Chemokuur 3

2720 Chemokuur 3

 

Ik weet niet waar te beginnen. Ik weet niet eens of ik er over moet schrijven of zwijgen. Ik kan nu niet meer terug. Ik heb nu twee nachten zo slecht geslapen, alles doet zeer. De aanwijzer van de iPhone slaapapp schiet de hele nacht als een dolle heen en weer. Ik lig alleen maar te wachten tot de tijd verstrijkt. Tossing and turning till the light comes in.

Ik zit nu in de eerste week van mijn eerste chemokuur en na een paar redelijke dagen valt het nu allemaal vies tegen. De eerste twee nachten ben ik alleen wat misselijk, maar een minuscuul pilletje doet wonderen en de misselijkheid zakt langzaam weg in de nacht. Gisternacht slaap ik eerst nog een paar uur, maar daarna niet meer. Ik ben de dag erna doodmoe. Ik heb een afspraak met de acupunctuur, wat veel rust geeft en ook de pijn verlicht.

Daarna rij ik even langs Tom Poets om te informeren wat het kost om de Volvo 240 te laten polijsten, zodat hij er na 40 jaar weer als nieuw uitziet (€ 150) en ik ben voor € 13 door de wasstraat gereden, wat ik nog altijd een van de leukste aspecten van het autorijden vind, zeker daar bij Tom Poets, want die pakken het heel grondig aan. De wasstraat bij de Esso heeft nu wel nieuwe apparatuur, maar is nog steeds niet operationeel. 

Zo fris en fruitig gewassen rijden we dan gisteravond naar Restaurant Van der Valk Volendam waar Piep en ik gezellig samen gegeten hebben, zoals we altijd doen als mama in Parijs zit. Het is heel gezellig en er komt ook nog een berichtje binnen van vriend L., dat ze Pieps fietssleuteltjes gevonden hebben. Wat een mooie tijden. Daarna heb ik naar de onnodig spannende wedstrijd Feyenoord-Vitesse gekeken en dan is het wel weer klaar. Vannacht wel heel slecht geslapen en nu doodmoe. Ik moet nog maar even kijken hoe dat nu gaat. Ik denk dat ik straks maar even met de verpleegkundig specialist ga bellen over de verwachtingen voor de komende dagen.

Ate Vegter, 11 november 2022

3 reacties

Ate, denk eens aan wietolie man. Het heeft mij enorm geholpen, was ermee begonnen al voor de chemo en ik heb tijdens de chemokuren nergens last van gehad. De pilletjes dexamethason tegen de misselijkheid heb ik alleen de eerste 2 keer ingenomen, daarna niet meer. Van slecht slapen weet ik alles inmiddels, het eerste jaar na de diagnose sliep ik gewoon normaal, het slechte slapen is bij mij begonnen vanaf januari dit jaar nadat ik weer eens gevallen was op mijn racefiets en mijn rechter heup had gebroken.... ik weet wat het is, je wordt echt gierend gek!

Groet,
Jilles

Laatst bewerkt: 15/11/2022 - 11:40