Pijn en tijd

3078 Pijn en tijd

Maandag is echt niet mijn dag. Ik moet om kwart over acht in het ziekenhuis zijn voor de Lutetium-psma-behandeling. Wil om half acht in de auto stappen, maar die is zwaar beslagen en ik kan de grote trekker nergens vinden. Met een doekje ramen schoongemaakt en vervolgens op weg. Het mist behoorlijk en iedereen rijdt rustig. Ik neem een Smintje ter verstrooiing. Dat had ik beter niet kunnen doen. Het triggert onmiddellijk mijn aangezichtspijn die als een mes door de linkerkant van mijn gezicht slaat. Normaal gesproken zakt de pijn dan ook weer vrij snel, maar nu blijft het zeuren.

Maar goed, ik kan wel mooi de Volvo voor het eerst bij de invaliden parkeren. Scheelt niet alleen heel veel lopen, maar ook € 9,50 parkeergeld per dag. Kanker is niet gratis. Zo verdien ik langzaam de kosten van de kaart weer terug. Ik moet nu eerst naar poli 3 voor de bloedafname. Daar is het niet heel erg druk. Daarna naar de zesde verdieping, waar de uiteindelijke behandeling zal plaatsvinden.

Eerst een infuus, wat meestal gemakkelijk gaat, maar nu met heel veel moeite gezet wordt. Daarna moet ik naar een speciale kamer voor de inloop van de radioactieve stof. Sindsdien houdt iedereen afstand en moet alles met slofjes en handschoenen die direct daarna weggegooid worden in speciale gele afvalzakken. Ik lig nu samen met een andere patiënt die dezelfde behandeling heeft ondergaan op een streng geïsoleerde kamer, waar ze alleen voor de hoogstnoodzakelijke verrichtingen komen. Koffie en de lunch zetten ze op een plankje voor de vijftien centimeter dikke loden deur en dat moeten we dan zelf pakken als ze weg zijn. Paria’s zijn we.

Ik mag hier pas aan het einde van de middag om kwart over vijf weer weg. Dan moeten we nog drie dagen thuis de leefregels in acht nemen: afstand houden, aparte wc en alles extra goed schoonhouden. We zullen zien hoe het gaat. Ik geef nog net geen licht, maar als ik de verzorging mag geloven scheelt het niet veel. Het is allemaal veel gedoe, dus ik hoop maar dat deze geavanceerde behandeling mij ook echt gaat helpen en dat ik zo nog wat meer tijd krijg.

Ate Vegter, 24 oktober 2023

lees verder op www.atevegter.wordpress.com