Schuifeldagen

Ik weet het niet precies, maar ik geloof dat ik nog maar matig opgeknapt ben na de bloedtransfusie. Ik schuifel een beetje door het huis en ben blij als ik de tuin gehaald heb. De buren haal ik ook net, maar ook dan ben ik bekaf. We hebben de kampeerplannen in Limburg afgezegd en genieten van het prachtige weer in eigen tuin. De mantelzorg is voor Lief wel stuk zwaarder geworden.

Ik heb nu drie pijnstillers en toch nog pijn. Ik kan eigenlijk niks en dat is ook het beste om te doen. Morgen heb ik een afspraak met de huisarts onder het motto wat nu, terwijl de afspraak was gemaakt om een verwijskaart te regelen voor oncologische fysiotherapie en nog wat andere dingetjes.

Gisteren heb ik de buurtbus afgezegd, want dat gaat nu echt niet meer. Ik kreeg veel lieve en meelevende reacties. Hoe het nu verder moet weet ik ook niet. Zo lang ik niet beweeg is er niet zo veel aan de hand. Volgende week maandag heb ik een volgende afspraak met mijn oncoloog en moeten we de zaak maar eens in een breder perspectief behandelen. Morgen ben ik jarig en overmorgen Lief. Ons feestje aanstaande zaterdag gaat gewoon door. Pluk de dag!