Afscheid

Vandaag een hartverscheurende afscheid genomen van een hele goede vriendin. één dag is ze ziek geweest. Voor het eerst in haar leven had ze zich ziek gemeld op haar werk omdat ze dacht dat ze griep had. In de nacht die volgde ging het opeens zo slecht dat ze met de ambulance naar het ziekenhuis werd gebracht. Tot een paar keer toe een hartstilstand en na reanimatie weer terug gehaald. Het mocht niet baten! De volgende ochtend is mijn vriendin om 07.30 overleden. De griep bleek een zeer agressieve bacteriële meningitis (hersenvlies ontsteking) te zijn.
Tijdens ziekte, met name kanker leer je je vrienden goed kennen. Sommigen vallen tegen en sommigen krijgen een gouden randje. Dit is een vriendin met een gouden randje. Tijdens de dagen dat ik voor mijn chemo's in het ziekenhuis lag zei ze: Mieke ik kom gewoon bij je langs, ik bel niet van tevoren. Als je te ziek bent of ligt te slapen kom ik gewoon even 5 minuten je hand vast houden en dan ga ik weer weg. En dat deed ze!! Er zijn veel voorbeelden die ik kan noemen waarom ze diep in mijn hart zit. Dat ga ik hier niet doen, die bewaar ik in mijn hart. Ze zal gemist worden, dat bleek vanmiddag bij de enorme toeloop van familie, vrienden, collega's kennissen. Het allermeest zal ze gemist worden door haar prachtige gezin.
Het was een hartverscheurend afscheid met veel mooie muziek, veel mooie woorden en zoveel bloemen, zoveel heb ik nog nooit bij elkaar gezien. Lieve Francis rust zacht, voor altijd in mijn hart!!!