Het leven met een urinestoma II

Mijn laatste blog eindigde ik met een stukje over acceptatie. Ik moet heel eerlijk zeggen dat het me allemaal mee valt. Hier bedoel ik niet mee dat ik geen moeilijke momenten heb maar het leven weer oppakken lukt wonder wel goed! In mijn vorige blog gaf ik nog aan dat ik mijn wereld groter wilde maken door bijv. naar de winkels te gaan etc. Nou, ik ben een heel eind op weg. Ik doe alle boodschappen weer zelf (behalve als ik heel moe ben doet mijn man het nog). Ga zo af en toe lekker met vrienden uit eten, lunchen of borrelen. Ik ben lekker wezen shoppen (1 winkel is dan meer dan genoeg, shoppen en zeker het passen van kleding is heel vermoeiend) en ben heel goed geslaagd. Tot mijn grote verrassing kan ik bijna alles nog dragen, alleen met broeken is het soms wat lastiger om een goede te vinden en gelukkig hoeft niet alles groot en wijd te zijn. Dit was toch wel één van mijn angsten dat ik me niet meer leuk zou kunnen kleden. Via http://www.allwecare.nl/stomazorg/stomasafe/ een stomasafe besteld en die bevalt echt heel erg goed!!! Heb er later nog 3 besteld. Zit erg lekker, geeft steun en een veilig gevoel. Zorg er ook voor dat je het zakje minder snel ziet zitten onder je kleding.

Het werk heb ik op therapeutische basis ook weer opgepakt. Ik ga 3 x in de week een paar uurtjes naar mijn werk, ik begon met twee uur maar zit nu ruim over de drie uur heen. Wat wel heel vervelend is, is dat mijn contract eind april afloopt en niet verlengd wordt. Ik ga ziek uit dienst en krijg dan met het UWV te maken. Mijn eerste sollicitatie heb ik al gehad, helaas niets geworden maar ik ben al flink aan het netwerken. Hoop nog steeds dat ik na drie maanden weer uren krijg bij mijn huidige werkgever (zie mijn blog: stilte voor de storm).

Onder begeleiding van een fysiotherapeute heb ik het sporten ook weer opgepakt. Ik ben lid geworden van de sportschool waar de fysio mee samen werkt en ga daar minimaal 3 x in de week naar toe, 1 x onder begeleiding van de fysio en de rest zelfstandig. Dat was wel even schrikken.............mijn conditie is helemaal weg. 5 minuten crosstrainer en ik ben kapot (stond er vaak ruim 1 uur op). Met dumbels trainen vond ik super, 10-12 kilo, geen probleem. Nu ben ik bezig met gewichten van 2-3 kilo. Maar het begin is er weer, het voelt goed om op deze manier, door inspanning, weer moe te worden en ik weet zeker dat ik het snel opbouw.
Elke middag ga ik nog wel even slapen heb dat nog echt nodig, als het een keertje er niet van komt ben ik 's avonds echt niets meer waard. Moet er ook nog steeds voor uitkijken dat ik niet teveel op één dag plan.

Zit nog te twijfelen of ik in mei een vakantie boek naar Servië, ik ga daar elk jaar heen, heb er veel vrienden en eind mei ben ik uitgenodigd voor een bruiloft. Als ze ergens feest kunnen vieren is het wel in Servië. `Ik ben er nog niet aan toe om te boeken, is nog een deur te ver maar ik heb nog even om er over na te denken!! So far so good!!! Ik geniet weer van het leven!!!

Mijn voorgaande blogs: https://www.kanker.nl/miekek/blog