Over pruiken, sjaaltjes, doekjes etc.

Vandaag is het dan zover: mijn laatste haar zal er af geschoren worden en in het vervolg wordt het een pruik en/of doekjes en sjaaltjes. De hele dag zit ik er toch wel een beetje tegen aan te hikken. Als ik in de spiegel kijk vind ik mijn haar met alle kale plekken er tussen echt verschrikkelijk. Ben er echt aan toe om het af te laten scheren maar toch.........Om half drie is het zover. Zowel mijn man als mijn beide dochters willen hier bij zijn en ik ben ontzettend blij met hun steun.
Bij de kapper waar we heen gaan ben ik al twee keer eerder geweest, steeds dezelfde aardige dame die ons helpt en nu ook weer aanwezig is. Eerst laat ze de sjaaltjes zien die ik besteld heb. Gelukkig heb ik een hele goede verzekering en kan ik behalve de pruik ook nog aardig wat geld besteden aan sjaaltjes, doekjes etc. Dan is het moment daar en pakt ze de tondeuse. Mijn oudste dochter houdt en dan niet meer en moet huilen. Ik moet zelf zo ontzettend vechten om mijn tranen tegen te houden maar ik weet dat als ik nu ga huilen ik voorlopig niet meer op kan houden. Gelukkig belt iemand aan de deur van de kapperszaak en moet "onze" kapster even weg. Ik concentreer met op de leuke sjaaltjes, praat met mijn dochter en probeer haar aan het lachten te maken wat gelukkig ook lukt. Ik weet het er komt een keer een moment dat ik het niet tegen kan houden maar deze keer is het weer gelukt en ik voel me daar nu goed bij. Mijn laatste haar is snel weg gewerkt. Een kaal hoofd waar hier en daar nog wat stoppeltjes zitten. Het valt me heel er mee en ook mijn meiden en man kunnen het goed handelen.
Dan de pruik, die zit goed en staat eigenlijk best wel leuk. Ik vind het er nog wel erg als een pruik uitzien maar volgens de meiden en mijn man is dat onzin en zit dat tussen mijn oren. Ik heb ook nog een soort haarband met haar die ik onder mijn sjaaltjes kan dragen, zodat het net lijkt of ik nog echt haar heb. Met de pruik netje in model gebracht met gel en haarlak verlaten we na een klein uurtje de winkel. Met een zucht van opluchting, dit is mee gevallen. De tweede horde is genomen. Als we weer thuis zijn moeten de boodschappen gedaan worden, ik besluit meteen mee te gaan zodat ik er niet tegen aan ga hikken om met de pruik op onder de mensen te komen. Op een terras even lekker met z'n allen een biertje gedronken. Voel met nog wat onwennig, zeker als ik me zelf in een etalage zie, maar ik weet dat ik hier wel aan ga wennen. Bij thuiskomst wel meteen de pruik af en lekker een doekje op, dat zit toch een stuk comfortabeler en staat ook best wel goed.
Nu nog twee dagen genieten van het feit dat ik me erg goed voel en dan dinsdag de derde horde: dan weer 3 dagen naar het ziekenhuis voor de tweede chemo, daar zie ik wel heel erg tegen op. Die nachten.........verschrikkelijk!!! Nu eerst nog twee dagen genieten, morgen een verjaardag in Friesland en maandag toch nog maar even naar mijn werk en 's avonds met twee vrienden lekker uit eten. Genieten zolang het kan. LEEF BIJ DE DAG!!!!!


Mijn voorgaande blogs: https://www.kanker.nl/miekek/blog