15 oktober 2014: operatie nummer 3 gelukt
15 oktober 2014:
Tot nu toe ben ik nog steeds niet gevloerd door de operaties en behandelingen. Het is natuurlijk steeds weer spannend wat er gebeurd na dat drastisch gefriemel aan mijn lijf.
Ruim een week geleden heb ik mijn eierstokken laten verwijderen. Jammer genoeg ging er iets mis met het inspuiten van de narcose vloeistof. Aangezien de bloeddruk meter niet meer aan de linkerarm mag, zat hij dus aan dezelfde arm als het infuus. Terwijl het slaapmiddel werd ingespoten, ging de bloeddrukmeter afknellen.
Resultaat : de aders verbrand. Gelukkig gaat dat weer over. Ik moest het vergelijken met verbrand zijn door de zon.
Ik heb zelf maar een gesprek aangevraagd, want ik lag er al dagen wakker van.
Nou piep ik niet zo snel, maar dit keer was het wel duidelijk dat ik pijn had.
De operatie zelf is prima gegaan. Mijn wonden waren weer binnen 3 dagen dicht, waardoor ik flink last kreeg van de oplosbare hechtingen. Die zijn er meteen uitgehaald en voila...geen last meer.
Meteen de dag na de operatie begonnen met de Tamoxifen. En tot nu toe totaal geen last gehad van hormoon gedoe en misselijkheid.
Ik voel me al weer prima.
De wond onder de oksel is ook dicht en morgen begin ik met de eerste van 16 bestralingen van de linkerborst.
De Maastro wil nog overleggen of het bestralen van het sleutelbeen niet meer nadelen dan voordelen heeft. Dus er zit een kans in dat ik na 16 keer bestralen gewoon klaar ben.
Dat betekend dat ik na de feestdagen alleen nog de Tamoxifen moet innemen de komende jaren en dan hopen dat er niks nieuws te voorschijn komt op de controles.
Vandaag ook begonnen met een speciaal sportprogramma. De testen voor conditie en kracht vielen erg hoog uit gelukkig.
Hopelijk blijft dit zo tijdens de bestralingen.
De radiozender wordt alleen maar beter en leuker. Er zijn 2 nieuwe teamleden bij gekomen en de samenwerking is super.
Vanavond het interview met Michael Sweet van Stryper uitzenden. Dat wordt weer mijn eerste uitzending na een paar weken rust. Ik heb er reuze veel zin in.
Tot nu toe ben ik nog steeds niet gevloerd door de operaties en behandelingen. Het is natuurlijk steeds weer spannend wat er gebeurd na dat drastisch gefriemel aan mijn lijf.
Ruim een week geleden heb ik mijn eierstokken laten verwijderen. Jammer genoeg ging er iets mis met het inspuiten van de narcose vloeistof. Aangezien de bloeddruk meter niet meer aan de linkerarm mag, zat hij dus aan dezelfde arm als het infuus. Terwijl het slaapmiddel werd ingespoten, ging de bloeddrukmeter afknellen.
Resultaat : de aders verbrand. Gelukkig gaat dat weer over. Ik moest het vergelijken met verbrand zijn door de zon.
Ik heb zelf maar een gesprek aangevraagd, want ik lag er al dagen wakker van.
Nou piep ik niet zo snel, maar dit keer was het wel duidelijk dat ik pijn had.
De operatie zelf is prima gegaan. Mijn wonden waren weer binnen 3 dagen dicht, waardoor ik flink last kreeg van de oplosbare hechtingen. Die zijn er meteen uitgehaald en voila...geen last meer.
Meteen de dag na de operatie begonnen met de Tamoxifen. En tot nu toe totaal geen last gehad van hormoon gedoe en misselijkheid.
Ik voel me al weer prima.
De wond onder de oksel is ook dicht en morgen begin ik met de eerste van 16 bestralingen van de linkerborst.
De Maastro wil nog overleggen of het bestralen van het sleutelbeen niet meer nadelen dan voordelen heeft. Dus er zit een kans in dat ik na 16 keer bestralen gewoon klaar ben.
Dat betekend dat ik na de feestdagen alleen nog de Tamoxifen moet innemen de komende jaren en dan hopen dat er niks nieuws te voorschijn komt op de controles.
Vandaag ook begonnen met een speciaal sportprogramma. De testen voor conditie en kracht vielen erg hoog uit gelukkig.
Hopelijk blijft dit zo tijdens de bestralingen.
De radiozender wordt alleen maar beter en leuker. Er zijn 2 nieuwe teamleden bij gekomen en de samenwerking is super.
Vanavond het interview met Michael Sweet van Stryper uitzenden. Dat wordt weer mijn eerste uitzending na een paar weken rust. Ik heb er reuze veel zin in.