7 April 2023: God trekt weer aan de noodrem

Inmiddels zijn we weer 4 maanden verder. Mijn 8ste bonusjaar en ongelooflijk hoe snel ik vergeten ben om dankbaar te zijn en te genieten van elke dag. 

Druk, druk, druk, terwijl dat in principe niet nodig is. Nu lig ik de hele dag in bed in het ziekenhuis en heb veel tijd om na te denken.

Er is veel gebeurd. Mijn gezondheid ging achteruit. Bij de echo werd gezegd dat er geen kanker te zien was. Alleen mijn longen waren slecht. Controle over 6 maanden. Ik was blij maar toch ook niet gerustgesteld.

Toen ik de trap niet meer op kwam en praten steeds lastiger werd, ben ik met een ambulance naar het ziekenhuis gegaan.

Mijn linkerlong was ingeklapt door liters vocht en mijn hartzakje zat vol vocht. Ik had gelukt dat mijn hart niet ingeklapt was. Het vocht wordt weggehaald met drains. En helaas waren kankercellen gevonden in het longvocht. 

Na veel röntgenfotos, mri scans en echo's volgde de petscan. 

Uitslag was helaas niet goed. Tumor in linkerborst, lymfeklieren in de hals en in de botten. 

Nu opknappen en dan behandeling. Alles is nog onzeker. 

Het leven is te mooi om op te geven, dus ik hoop dat ze de tijd kunnen rekken.

Pfffff, dat was wel een hele kluif om deze blog te schrijven. 

Maar wil het op papier hebben, voor ik het vergeet. 

Net na deze blog werd besloten dat ik morgen de hartoperatie krijg. Ze maken een luikje zodat het vocht weg kan. Ik heb besloten de artsen te vertrouwen, maar vind het erg spannend. 

Knuffel uit Spanje xxx