DDay

Zo het gaat nu eindelijk gebeuren, ik ga vandaag onder het mes. Behalve wat koffie zonder melk moet ik nuchter blijven. Ben best nerveus..pfff. Mijn dochter komt eraan, zij brengt mij weg en blijft bij mij tot aan de operatiekamer. Ik heb een paar dagen geleden kennis gemaakt met de plastisch chirurg. Hij heeft foto's gemaakt, en verder hebben we afspraken gemaakt. Wanneer het om een klein stukje weefsel gaat laten we het zo, is het groter dan gaat hij borstweefsel verplaatsen van de onder naar de bovenkant van mijn borst. Eenmaal aangekomen maak ik kennis met een verpleegkundige en zij neemt mij op. Ik moet een ziekenhuisjasje aan en ga zo met bed en al naar de rontgen waar de radioloog de draad gaat zetten in mijn borst zodat de plek waar gesneden moet gaat worden goed te zien is tijdens de OK. Was wel komisch, eenmaal bij de radioloog moest ik zelf van mijn bed af springen aangezien ze mijn bed niet naar binnen konden rijden. Eenmaal binnen werd mijn borst klem gezet tussen een apparaat, en moest wachten op de radioloog. Deze regeerde wat boos op de verpleegkundigen omdat hij het wel netjes had gevonden om eerst even kennis met mij te maken alvorens ik ingeklemd zat. Hij had wel gelijk maar op dat moment kon mij dat eerlijk gezegd niets schelen ik zei ook tegen de verpleegkundigen" Trek het je niet aan". Ik kreeg een verdoving, onder echo werd hij geplaatst. Het was zo klaar en deed geen pijn. Plots kwam er een telefoontje dat ik zo snel mogelijk naar de OK moest, de chirurgen waren er klaar voor en het wachten was op mij. Ik had een soort van ijzeren draad voor mijn neus hangen , die uit mijn borst stak wat een raar gezicht was. Vervolgens werd ik roets roets de OK binnen gereden. Ik nam afscheid van mijn dochter na een dikke knuf met een traantje in mijn ogen. Heftig allemaal het is nu echie..... In plaats van dat ik patiënten naar binnen rijd ben ikzelf diegene die naar binnen gereden wordt. Mijn borst werd afgetekend en voor ik het wist lag ik op een operatiebed. Ik kreeg een infuus en moest met het hele team rondom mij vertellen wat het plan was van deze operatie. Ik kreeg uitleg en zou geintubeerd worden omdat het mogelijk een lange operatie zou gaan worden. De anesthesist vroeg of ik er klaar voor was en spoot de verdoving in het infuus, en ik kreeg een kapje om mijn mond. Binnen een paar seconden was ik weg.....