Boompje
"Als ik wist dat morgen de wereld ten onder zou gaan, zou ik vandaag een appelboompje planten". Deze hoopvolle uitspraak is -volgens de overlevering afkomstig- van de 16de-eeuwse kerkhervormer Maarten Luther. Of hij dit echt gezegd heeft is onzeker, maar zeker is dat hij veel bezig was met de bomen en planten in zijn tuin. Het is wel opmerkelijk dat de uitspraak voor het eerst op papier gezet is in 1944 in een Duitsland dat op het punt staat de oorlog te verliezen.
In het blog " van de drup in de zon" vertel ik dat ik wat fruitstruikjes (honingbes, rode bes en kruisbes) in huis gehaald heb die het volgende jaar zeker al vrucht zullen dragen. Maar van de week heb ik besloten mijn ambitieniveau qua overlevingstermijn van mijn ziekte een stukje hoger te leggen: ik heb een nectarine boompje aangeschaft (zie foto)! En vandaag heb ik -na een opwelling- via Marktplaats nog twee erg bijzondere boompjes ("Paw-Paw", in de lokale taal van een Amerikaanse Indianenstam, Asimina Triloba in het tuin- Latijn) voor weinig kunnen aanschaffen, als gezelschap van de twee die ik al heb. Nu nog een plek zien te vinden in mijn inmiddels (te) vol rakende fruittuin.....
Tenzij een laatste bloedtest op 30 november voor uitstel zorgt, zal ik mij op dinsdag 15 december melden in het Antoni van Leeuwenhoek te Amsterdam. Om op 16 december de zo gewenste maar ook gevreesde operatie te ondergaan. In de weken en maanden daarna zal duidelijk worden of een ander gezegde ook opgaat : "boompje groot, plantertje dood". In dit geval hoop ik de nectarine (die zeker zo'n 15-20 jaar meegaat tenzij de beruchte "krulziekte" in zeer ernstige vorm langskomt) te overleven.
In het blog " van de drup in de zon" vertel ik dat ik wat fruitstruikjes (honingbes, rode bes en kruisbes) in huis gehaald heb die het volgende jaar zeker al vrucht zullen dragen. Maar van de week heb ik besloten mijn ambitieniveau qua overlevingstermijn van mijn ziekte een stukje hoger te leggen: ik heb een nectarine boompje aangeschaft (zie foto)! En vandaag heb ik -na een opwelling- via Marktplaats nog twee erg bijzondere boompjes ("Paw-Paw", in de lokale taal van een Amerikaanse Indianenstam, Asimina Triloba in het tuin- Latijn) voor weinig kunnen aanschaffen, als gezelschap van de twee die ik al heb. Nu nog een plek zien te vinden in mijn inmiddels (te) vol rakende fruittuin.....
Tenzij een laatste bloedtest op 30 november voor uitstel zorgt, zal ik mij op dinsdag 15 december melden in het Antoni van Leeuwenhoek te Amsterdam. Om op 16 december de zo gewenste maar ook gevreesde operatie te ondergaan. In de weken en maanden daarna zal duidelijk worden of een ander gezegde ook opgaat : "boompje groot, plantertje dood". In dit geval hoop ik de nectarine (die zeker zo'n 15-20 jaar meegaat tenzij de beruchte "krulziekte" in zeer ernstige vorm langskomt) te overleven.
