Daar heb je Flipper

Een kapitein van een vissersboot heeft ergens in de tropen schipbreuk geleden een kilometer van een eiland vandaan. Gelukkig kan de man goed zwemmen en zijn er geen haaien in de buurt. De man worstelt om door de branding te komen, maar hij heeft mazzel. Daar heb je Flipper! Een nieuwsgierige dolfijn wil met hem spelen en begint hem te duwen met zijn snuit. De man boft want de dolfijn duwt hem precies in de goede richting door de branding heen. Hij is gered en spoelt even later aan het eiland. Wat zijn dolfijnen toch fijn. Het goede nieuws van de redding van de man gaat de hele wereld over.

De rest van de 12-koppige bemanning van het vissersschip is wat eerder van boord gesprongen en komt in een gunstige stroming terecht. Maar telkens wanneer ze vordering maken richting de wal worden ze door speelse dolfijnen terug naar open zee geduwd. Langzaam zakt de een naar de ander naar de zeebodem, naar de totale vergetelheid.

Een man van 42 heeft kanker en zeer weinig hoop op genezing of op nog een mooie periode van twee of drie jaar op deze aarde. Hij is dankbaar voor de liefde en de aandacht voor hem en zijn gezin. Iedereen probeert op zijn of haar manier hem te helpen en te bemoedigen. Hij hoort heel veel verhalen van "die en die was opgegeven , maar leeft nog steeds of heeft nog 10 jaar geleefd etc".. Natuurlijk wonderen gebeuren, door toeval of door het ingrijpen van de Eeuwige. Hij hoort maar weinig verhalen over personen die ook kanker hadden en snel na de diagnose overleden. Maar die zijn er wel. Veel zelfs. Ook op deze website.

Een week geleden ben ik begonnen met het schrijven van dit blog, nadat ik eerst de blogs van een aantal anderen gelezen heb. Eentje stierf binnen zes maanden na de diagnose en het openen van het blog. De ander binnen 7 weken na het opstarten van zijn blog. En ik ben heel erg bang dat dit blog dezelfde kant op gaat. Met of zonder dolfijnen.