NOT Br(e)aking Bad !!
BREAKING NEWS: Een "Breaking Bad" scenario *** gaat vandaag aan mij voorbij! De details van de CT scans (met alle haken en ogen) hoor ik maandagmorgen, maar er is vrijdagmorgen kort contact geweest tussen t Antoni en de oncoloog van het lokale ziekenhuis waar ik de chemo ga krijgen. Bericht:
- CT's zijn goed: geen uitzaaiingen zichtbaar !!!
- Er wordt verondersteld dat er nog steeds kankercellen aanwezig zijn in de buikholte (geen nieuws)
YES!! Dus de allerhoogste tijd voor de 4 rondjes (a 3 weken) chemo op weg naar de HIPEC operatie rond de jaarwisseling om de ellendelingen in het buikvlies definitief te grazen te nemen!
Het goede nieuws heb ik vanavond gevierd met vrouw en kinderen in een wokrestaurant. Voor de eerste keer sinds mijn ziekte heb ik stevig gezondigd t.o.v. mijn dieetstrategie van het nivelleren en vrij laag houden van het glucose gehalte in mijn bloed: vijf bolletjes ijs met slagroom. Al was het maar om dat het eten van ijs tijdens de kuren ontraden wordt i.v.m. de te verwachten gevoeligheid voor kou.
Mochten de aanwezige kankercellen denken te kunnen profiteren van deze onverwachte overvloed aan lekkers, dan wacht ze aanstaande woensdag een hele nare verrassing (gna, gna, gna!) : een stevig infuus vol met Oxaliplatin! Gevolgd door een toetje van twee weken lang Capecitabine. Bon appetit, my little "friends"!
Over remmen gesproken. Vanmiddag reed ik op de A20 en zat twee seconden te pielen aan de radio. Te lang om niet te zien dat er voor mij plotseling een file ontstond op mijn rijbaan n.a.v. een invoegprobleem. Ik moest vol op de rem om niet een motorrijder aan te tikken van achteren. Liep gelukkig goed af, maar het was een wijze les dat ik mijn kop er bij moet houden.
Dat doet mij ook denken aan de tram die in de buurt van het Antoni rondrijdt ter hoogte van de metrohalte Henk Sneevlietweg. Daar neem ik metro naar een treinstation. Als kind heb ik vaak eng gedroomd over trams. Vooral over die bij het Rotterdamse Centraal Station en de Lijnbaan.
Het zal maar gebeuren dat ik ergens in de zomer/najaar 2016 met een grote glimlach het Antoni verlaat, na het aanhoren van weer een serie positieve resultaten. Om vervolgens blind de trambaan over te steken.....Tringelingeling !
***) Scheikundeleraar hoort dat hij ongeneesbare longkanker heeft en (mis)bruikt zijn kennis om drugs te fabriceren om zo een mooi kapitaal achter te laten voor zijn gezin
- CT's zijn goed: geen uitzaaiingen zichtbaar !!!
- Er wordt verondersteld dat er nog steeds kankercellen aanwezig zijn in de buikholte (geen nieuws)
YES!! Dus de allerhoogste tijd voor de 4 rondjes (a 3 weken) chemo op weg naar de HIPEC operatie rond de jaarwisseling om de ellendelingen in het buikvlies definitief te grazen te nemen!
Het goede nieuws heb ik vanavond gevierd met vrouw en kinderen in een wokrestaurant. Voor de eerste keer sinds mijn ziekte heb ik stevig gezondigd t.o.v. mijn dieetstrategie van het nivelleren en vrij laag houden van het glucose gehalte in mijn bloed: vijf bolletjes ijs met slagroom. Al was het maar om dat het eten van ijs tijdens de kuren ontraden wordt i.v.m. de te verwachten gevoeligheid voor kou.
Mochten de aanwezige kankercellen denken te kunnen profiteren van deze onverwachte overvloed aan lekkers, dan wacht ze aanstaande woensdag een hele nare verrassing (gna, gna, gna!) : een stevig infuus vol met Oxaliplatin! Gevolgd door een toetje van twee weken lang Capecitabine. Bon appetit, my little "friends"!
Over remmen gesproken. Vanmiddag reed ik op de A20 en zat twee seconden te pielen aan de radio. Te lang om niet te zien dat er voor mij plotseling een file ontstond op mijn rijbaan n.a.v. een invoegprobleem. Ik moest vol op de rem om niet een motorrijder aan te tikken van achteren. Liep gelukkig goed af, maar het was een wijze les dat ik mijn kop er bij moet houden.
Dat doet mij ook denken aan de tram die in de buurt van het Antoni rondrijdt ter hoogte van de metrohalte Henk Sneevlietweg. Daar neem ik metro naar een treinstation. Als kind heb ik vaak eng gedroomd over trams. Vooral over die bij het Rotterdamse Centraal Station en de Lijnbaan.
Het zal maar gebeuren dat ik ergens in de zomer/najaar 2016 met een grote glimlach het Antoni verlaat, na het aanhoren van weer een serie positieve resultaten. Om vervolgens blind de trambaan over te steken.....Tringelingeling !
***) Scheikundeleraar hoort dat hij ongeneesbare longkanker heeft en (mis)bruikt zijn kennis om drugs te fabriceren om zo een mooi kapitaal achter te laten voor zijn gezin
7 reacties
Wat een super nieuws, geweldig......Ben erg blij voor jou en je gezin. Heerlijk om dit te vieren met je gezin. Dit is zeker een feestje waard.
Lineke
Kankercellen houden trouwens niet van ijs (vandaar de cryotherapie, haha..:)
@ Tornyborny: Kankercellen in de lever houden inderdaad niet van cryotherapie, maar tegenwoordig geeft men de voorkeur aan koken op 80-85 graden Celsius met RFA. Lijkt mij ook geen prettige ervaring voor ze.