Second Countdown....

Toen ik mijn profiel twee maanden geleden opende koos ik impulsief als motto voor "Count down". Iets wat gevoelsmatig de afgelopen weken niet altijd goed bij mij gepast heeft. Maar vanmorgen wel. Ik ben voor de tweede maal (voor de eerste maal zie het blog "Yahtzee") in afwachting van een telefoontje (vanmiddag anders maandag) dat een doodvonnis met zich mee kan brengen.

Gisteren de CT's gehad van alles: longen, onderlichaam, maar natuurlijk ook de lever. Er hoeft maar ergens een uitzaaiing buiten het buikvlies op te duiken en de deur naar met kansjes op genezing (via HIPEC) wordt definitief dichtgegooid. Naast wanhoop en radeloos verdriet, zal ik mateloos geïrriteerd worden omdat in 10 weken tijd de enige actieve medische interventie het verwijderen van de darmtumor was. Ik heb (PIEP PIEP) nog geen druppel chemo gehad!

In het blog Yahtzee vierde ik dat mijn lever drie zessen had gegooid met drie dobbelstenen, maar wat ik mij nu realiseer is dat sommige dobbelstenen verzwaard kunnen zijn. Vals dus. Want in de berekening had ik de longen als OK meegeteld (ivm twee röntgenfoto's), maar een CT kan daar anders overdenken. En fijn dat de MRI mijn lever als goed genoeg beoordeelde een paar weken terug, maar nu kan de arts twee gelijkwaardige foto's (zelfde techniek en hoek) over elkaar leggen: de CT van juni en van gisteren. En er hoeft maar een van de vele kleine "laesies" gegroeid te zijn en..... u weet het al.

Als alles toch goed mag gaan dan mag ik hopen dat ik in 2015 en 2016 nog vele keren mag gaan aftellen naar de uitslagen van periodieke controles. En dat ik dan daar ook met meer vertrouwen naar mag gaan uitkijken, want wanneer iets al 2 of 3x goed gegaan is.... dan zal de volgende uitslag ook wel goed kunnen zijn. Tenzij je natuurlijk in de tussentijd iets verkeerds gemerkt hebt aan je lichaam.

Count down. De term in de ruimtevaart voor het aftellen van de lancering van een raket of Space Shuttle. Een proces dat uren kan duren en vaak tijdelijk stilgelegd wordt vanwege en of andere foutmelding of een tegenvallend weerbericht. Maar wanneer het moment NUL daar is, stijgt de raket op naar de hemel.

Hoe zal het mij vergaan na het nieuws van vandaag/maandag? Veer ik op van vreugde, een klein stukje richting de hemel? Of spat mijn leven, net zoals een Space Shuttle in 1986, na een paar seconden uit elkaar? Ik weet dat ik menselijkerwijs niet veel meer heb te verwachten qua genezing, maar zoals de eerste verzen van een slaapliedje zeggen:

"Hoger dan de blauwe luchten
en de sterretjes van goud
woont de Vader in de hemel
die van alle kinderen houdt

Ook voor zieken, kind'ren zorgt Hij
Kent hun noden en hun pijn
Ja, voor groten en voor kleinen
wil de Heer een Helper zijn"

Amen.