Vakantie?!
Ik ben Kasper, 61 jaar en heb N.E.T. kanker. Met een hormoontherapie gaat het vaak best goed met me, maar ik ben niet meer de 'oude'. Op zich is dat prima hoor, maar ik heb wel mijn hele leven anders ingevuld omdat ik met name qua energie niet meer kan wat ik zou willen.
Op dit moment hebben wij vakantie, 'vroeger' was dat een tijd om even lekker los te breken van mijn drukke bestaan als zelfstandig organisatie-adviseur en business coach. Nu is het een rare en soms een wat geforceerde 'pauze' van een leven dat weinig richting heeft.
In het verleden gebruikte we de vakantie om uit te rusten, trots te zijn op wat we gedaan hadden en na te denken en te dromen over toekomstplannen, wat we allemaal nog wilden bereiken en doen. Nu is dat veel minder, we hebben het goed en fijn maar ik mis het maken van plannen en me verheugen op de spannende dingen die we weer bedacht hebben. Ik besef me ook dat leeftijd hier een rol in speelt, maar dat is het niet. De onzekerheid over mijn belastbaarheid en horizon is een belangrijke spelbreker.
Ik ga zometeen een rondje zeilen, dat vind ik heerlijk. Even niets moeten en met de elementen spelen, dat zou ik in het 'gewone' leven ook graag beter willen kunnen.
Hoe doen jullie dat? Herkennen jullie dit?
ik hoor graag, Kasper
1 reactie
Dat je je lichaam minder kunt 'voorspellen' en niet zomaar even uit de bol kunt gaan, is echt ontzettend wennen. Op dit moment leg ik mezelf niet meer op van 'morgen doe ik dit en dat' maar bekijk ik van 'deze week hoop ik dat en dat te doen'. Helaas kosten ook leuke dingen energie en gaat er dus tijdens deze vakantie voor 't eerst het woord 'rustdag' in mijn agenda. Dat zijn geen dagen om 'niets' te doen (mag natuurlijk maar enkel als het gaat) maar er wordt niet afgesproken, geen uitjes, niet weggegaan. Balen eerst maar ik merk dat na een wat drukkere dag dit echt helpt. En daarom kon ik me erbij neer leggen.
Het is ook zeilen, maar op een andere manier. Meer de golven de weg laten bepalen.