Vitamines, mineralen, waar je niet allemaal te kort aan kunt krijgen

Inmiddels zijn we alweer een paar maanden verder. De afgelopen maanden was een zoektocht naar welke vitamines en mineralen ik telkens tekort kwam. De discussies in de zomervakantie met het ziekenhuis over B12 waren lastig. "Dat tekort komt bijna altijd pas na een jaar ofzo" was het commentaar van het ziekenhuis. En "bedenk wel dat je een veel zwaardere operatie hebt gehad dan de vorige 17 jaar geleden". Helaas was de arts vergeten te kijken in mijn dossier en had niet gezien dat ik toen na de eerste operatie een naadlekkage had en een spoed 2e buik operatie moest krijgen ivm bloedvergiftiging en buikvlies ontsteking. 3 weken coma verder met een slapende hartslag van 180 werd ik weer wakker met een stoma. Dus die operatie was veel zwaarder... En dan de discussies "ja maar we weten niet of je waardes niet eerst lager waren. Dus we kunnen pas bepalen of je iets opneemt na de 2e bloedprik, want anders weten we niet of het stijgt of daalt"

Tijdens wandelingen merkten we dat mijn conditie niet vooruit maar achteruit ging. Ik liep op een gegeven moment zo snel als een bejaarde met een rollator. (woorden van mijn vrouw). 

De huisarts had als B12 minimum waarde 150, in het ziekenhuis bij chirurgie was dat 140. en mijn waarde zat op 150... Uiteindelijk bleek de afdeling bariatrie (de afdeling waar mensen gastric bypass krijgen ivm overgewicht)  een nivo van 200 aan te houden. Ik kwam daar terecht, als "afdeling lastige klanten". Iemand van die afdeling helpt af en toe bij lastigere vragen op gebied van voeding en vitamines enzo. Daar uiteindelijk vitamine B12 spuiten voorgeschreven gekregen en die laten zetten bij de huisarts. 

Het effect daarvan was verbazingwekkend. Alsof je een duracel batterij krijgt toegediend. Revalidatie ging weer soepeler, lopen ging na 2 dagen weer op mijn oude tempo... Yes. 

Vitamine D wordt intussen via capsules, die ik leegknijp op een lepel, bijgetankt. met 25000 IE (eenheden) per week. Pillen leken het niet te doen. 

Daarnaast las ik de bijsluiter van de maagbeschermer (pantoprazol) eens goed door en kwam erachter dat je na 3 maanden een tekort aan magnesium kon oplopen. Dus dat maar gaan toevoegen via magnesium olie die ik op mijn huid aanbreng, waar het wordt opgenomen. Na deze toevoeging liep mijn revalidatie ook weer een stukje makkelijker. 

Ik heb nu maar bij het ziekenhuis aangegeven dat ik via een orthomoleculair arts ga kijken naar tekorten. Het ziekenhuis lijkt daar niet de beste plek voor, ik moest zelf telkens met dingen komen. En dat terwijl de tekorten standaard zijn, vroeg of laat. Dus waarom het ziekenhuis dan niet bij het begin van je behandeling checkt op de materialen die je tekort gaat komen? Hopelijk leren ze van de discussies. Ik hoorde een paar weken geleden dat ze nu maar eens hebben vergaderd en alle B12 nivo's binnen het ziekenhuis hebben gelijk getrokken naar 200... Heeft het in elk geval voor de volgende patienten wat opgeleverd. Jammer dat het me mijn zomervakantie heeft gekost.... 

Het vinden van een orthomoleculair arts is wel wat lastig, zeker als je die (deels) vergoed wil krijgen via je zorgverzekeraar. Bellen of ze iemand weten in de buurt, die wordt vergoed, leverde niks op. Uiteindelijke via de site van de verzekeraar iemand gevonden die bij een beroepsvereniging zat die wel werd vergoed. Over een dikke maand mag ik langskomen. Eens kijken of we daar verder komen. 

Rond die tijd hoor ik ook of B12 met pillen op peil blijft. Zo niet, kan ik meer spuiten krijgen... 

Hopelijk kan ik dan met die ondersteuning weer wat verder opkrabbelen. 

Inmiddels werk ik alweer ruim 20 uur in de week. En iedere week weer een beetje meer. Dus daar zit nog wel een stijgende lijn in.