Het einde is in zicht !
Na bijna 5 maanden tijdelijk stoma krijgt Nick maandag 9 oktober a.s. zijn hersteloperatie! Hoera! Hoera! Hoe fijn is dat?!
Gewoon doorslapen in plaats van drie tot vier keer per nacht je bed uit omdat je stomazak vol zit. “Onze sto” is ’s nachts nogal actief en dat put uit terwijl je nog aan het bijkomen bent van een heel behandeltraject inclusief een grote operatie. Nog 15 x Sto Studio, we doen dat samen elke ochtend rond de klok van 6, dan is onze Sto (meestal) rustig. Ieder heeft dan een eigen “taak”. Nick haalt ‘m eraf en vervolgens ben ik van de schoonmaak- en verzorgploeg die afsluit met een verse zak. We zetten samen “de boel” klaar inclusief blauwe afvalzak die ik inmiddels vakkundig samenknoop. Nick is dan weer van de medische afvalverwerking en deponeert hem in de stoma-ton die we kregen van onze gemeente voor medisch afval en nog gratis ook! Nou, wat is er tegenwoordig nog gratis?
Nog 15 stomazakken, we tellen af. Eigenlijk zou ik ze aan een lijntje moeten hangen om het aftellen te visualiseren, maar ja, zo mooi zijn ze nu ook weer niet.
Het was niet niks en nu we erop terug kijken was het gewoon veel! Toch zijn we er doorheen gehobbeld en hebben we onze dipjes en dippen gehad, positief zijn en genieten van wat er ook en wel is!
Het goed nieuws kwam in het paasweekeinde; nieuw leven op komst! Dat is een enorme opsteker geweest, kleinkind nummer twee diende zich aan! Joepie! Nog een paar weken te gaan . . . Joepie! Ons eerste kleinkind is in maart geboren, inmiddels een half jaar, ook zo’n mooie gebeurtenis die positieve energie geeft! Gisteren verschoonde ik hem voor het eerst, en ja alle begin in moeilijk, zelfs voor oma’s, dus toen ik zijn luier verschoonde zocht ik het vastmaak-lipje, vond het niet? Nee oma! Zijn luier zat achterstevoren, LOL.
We zijn weer plannen aan het maken! Het huis gaan we verbouwen, nieuwe keuken, nieuwe vloer en de badkamer heeft ook een update nodig. Gelukkig kunnen we dat financieel ook aan, zelfs als een van ons beiden weg zou vallen. Plannen van voor kanker net als onze aanstaande bruiloft. We hebben het verzet naar mei komend voorjaar. Binnenkort “ Say yes tot he Dress “onder toeziend oog van mijn beider zusjes, dolle pret!
We sluiten het eerste parcours dan af! Daarna zetten we ons papierenbootje op “De Reusel” en zullen we de kanker uitzwaaien. Het is nog niet voorbij maar de eerste controle leverde een CEA-waarde op van 1,7, dat was voor de operatie boven de 50!, en hoe blij kun je zijn met een 1,7? Nou, dolblij!! Er komen de komende jaren nog meer controles, maar we zien het wel! Leef vandaag, het kan morgen anders zijn. En ja, die eerste controle was toch spannend, al deden we stoer. Het doet wat met je, ongetwijfeld. Dat gaat ook niet wennen, nooit! Maar . . . we gaan ervoor, we gaan for the full package!
En ja! We hebben ongelooflijk veel geluk gehad!