Nog meer wachten . . .

Reusel, 11 oktober 2024

Het wachten duurt voort. Vorige week vrijdag kreeg ik een sms-je van Erasmus MC dat mijn dossier is ontvangen en ik bericht krijg na beoordeling daarvan. Even kwamen de tranen. Ik hoop dat er snel bericht volgt, dat er duidelijkheid dan wel bevestiging komt, dan kun je je leven weer richting geven, naar welke kant het kwartje dan ook valt. We zijn realistisch genoeg samen, Nick en ik, we praten veel. 

Afgelopen maandag zijn we bij de praktijkondersteuner geweest, we zijn moe, moe, moe, leeg, in afwachting van, energieloos. We hoeven ook even niets, we hoeven geen eisen aan onszelf te stellen. Leeg zijn mag, kan ook niet anders nu. Wat zou je van een ander verwachten? Dat was weer een goede; zo’n eye opener waar je wat mee kan. Niets hoeft even, straks komt het richting geven weer. Als ik wil kan ik zwaardere slaap- en rustgevende medicatie krijgen, ik wacht daar nog even mee, wie weet heb ik dat later nog hard nodig. 

We hebben het goed samen, ook nu, ook in deze bizarre omstandigheden. Dat op zich mag een wonder heten! En ja! We lachen ook nog en nog vaak ook, reken maar!

Vannacht heb ik dubbel gelegen toen ik een gesprek uit de gespreksgoepen las over humor en kanker; wij zijn ook van de zwarte humor. Ook ons helpt het, relativeert het en lachen is ook nog eens gezond! Net als optimisme een absoluut werkend medicijn.

Inmiddels ben ik, eindelijk, uitgenodigd voor een eerste gesprek in Erasmus MC, volgende week vrijdag 18 oktober om 09.00 uur, lekker vroeg, dan duurt zo’n dag niet zo lang. Er is een half uur voor uitgetrokken. Fijn!

We hebben diverse scenario’s doorgelopen, en er is of zijn er nog meer wellicht. Galwegkanker heeft geen beste prognose, daar ben ik me zeer van bewust. Stof genoeg om over na te denken. Ook stof genoeg om vragen te gaan opschrijven. Het gesprek goed voor te bereiden, zoals ik dat altijd doe. Tot aan de tanden gewapend, kennis hebben maar het zeker niet beter weten! Misschien wel eigenwijs maar wel eigenwijs op een goede, eigen manier. Eigenwijs is ook wijs! .

Ik twijfel geen moment aan de kunde van artsen; ons vertrouwen is groot, Nick is succesvol geopereerd vorig jaar mei; er s doorgroei naar zijn buikvlies, alles hebben ze weg kunnen nemen met voldoende marges, inmiddels gaan we richting 18 maanden schoon!!

En we blijven vooral hopen dat het tòch een goedaardig adenoom is!