Behandelplan

Gelukkig heb ik de afgelopen tijd wat meer rust in mijn kont gekregen. Klinkt gek, maar de blinde paniek maakt op de één of andere manier toch ruimte voor de acceptatie.

Mijn vader heeft alle aanvullende onderzoeken gehad, de EBUS, de longbioptie, een scan van zijn hoofd en een conditietest. Vanmorgen hebben we alle uitslagen gehad en ook ein-de-lijk een behandelplan!

Mijn lieve, stoere, sterke vader heeft de EBUS goed doorstaan. Ondanks dat hij nog lichtelijk nerveus was en in de ochtend al een (door ons genoemde) "chillpill" - ala diazepam had ingenomen, kreeg hij in het ziekenhuis een extra dosis omdat de spanning alsnog toenam, de artsen die hem behandelde hebben hem goed geholpen. Alleen verbaas ik mij erover hoe snel ze mijn vader weer hebben laten gaan, hij mocht weg als hij had gegeten, gedronken en had geplast. Mijn vader kreeg 1 hapje van zijn krentenbol met kaas weg, en een paar slokken thee, en toen de verpleegster hem hielp om naar het toilet te gaan waarbij maar 2 druppels urine kwamen hebben ze mijn stiefmoeder gebeld dat hij opgehaald kon worden.

De arme man was nog zo wazig dat hij niet meer wist hoe hij moest lopen.. met ondersteuning van mijn stiefmoeder en de verpleegster hebben ze mijn vader de afdeling af geholpen en was de hele middag nog van de kaart... als je hem wat vroeg kreeg je pas na 1, 2 minuten reactie. Je zou toch denken dat het beter was geweest als hij nog een uurtje op de afdeling kon blijven... maargoed.

De scan van het hoofd was voor mijn vader niks spannends meer, maar de bioptie keek hij als een berg tegenop, wat ik natuurlijk begrijp.

Ik was de donderdag aan het werk en werd goed op de hoogte gehouden door m'n stiefmoeder; we hebben zo'n 7x gebeld die dag, (je kan je voorstellen dat de productiviteit die dag ver te zoeken was, haha! Maar sommige dingen gaan nou eenmaal voor.)
Mijn vader heeft de bioptie uiteindelijk als niet prettig ervaren, maar het is hem uiteindelijk meegevallen. Hij heeft zelfs een klaplong gehad, waar hij niks van heeft gemerkt! Hij belde zelf mijn stiefmoeder op om te zeggen dat hij wat langer moest blijven vanwege de klaplong.

Afgelopen maandag heeft mijn vader ook nog de fietstest gehad, dat ging uitzonderlijk goed! En de persoon die hem begeleidde gaf dat ook aan, helemaal gezien hij 4 dagen daarvoor nog een klaplong had gehad.

Vandaag hebben we dan eindelijk het gesprek met de longarts, ik breng mijn dochter naar de opvang en rijd door naar het huis van mijn vader. Ik haal ze op, en we gaan door naar het ziekenhuis. Mijn vader zegt geen woord vanwege de spanning, en mijn stiefmoeder tuurt ook stilletjes naar buiten. Ik voel bij mij ook de spanning hierdoor opbouwen en zet de radio maar wat harder voor afleiding, wat niet erg gewaardeerd werd in de auto. Iets met nervositeit zou je zeggen haha.

In de wachtkamer loopt het uit, het duurt en het duurt.... meneer ...? U mag binnenkomen.

Om maar met de deur in huis te vallen, de arts heeft de puzzelstukjes compleet zoals hij aangeeft. Het gaat om niet kleincellige Longkanker en de lymfeklier achter zijn borstbeen konden ze niet goed bij, dus dat is nog een vraagteken. Ze hebben woensdagavond MDO overleg gehad en de conditietest geeft aan dat hij een operatie aan zou moeten kunnen. 1/3 van zijn linkerlong gaat weg en de lymfeklier wordt dan gelijk meegenomen.... het wordt uitgevoerd via een kijkoperatie, maar we gaan nog steeds voor genezing!

Ik voel voor het eerst sinds alle gesprekken tranen in mijn ogen komen, tranen van opluchting, positief nieuws in een negatieve periode. Hoe. Fijn. Is. Dit. We gaan voor genezing!

Mijn vader is wel angstig natuurlijk. Bij thuiskomst moest hij huilen en gaf aan hoe blij hij is met mijn steun.. ach lieve papa! Altijd. Altijd zal ik je steunen ❤️

Donderdag a.s. heeft mijn vader een gesprek met de chirurg en daarna, binnen 2 weken ontvangen we de datum van de operatie.

Mijn vader, mijn lieve vadertje. We gaan voor genezing, voor nog 20 jaar, dat je je kleindochter 18 mag zien worden. Voorlopig wil en kan ik nog niet zonder je, dus pap. Hoe bang je ook bent, jij kan dit. Weg met die handel, uit je lijf laten halen en dichtslaan dit boek, voorzover kan. Jij kan dit!

 

4 reacties

Wat een heftige berichten hebben jullie moet verwerken. Maar gelukkig is er een lichtpuntje. Dit is altijd fijn..

Ik hoop dat je je posititeit erin houd. Want dat helpt je om hierdoor heen te kunnen komen. Ik duim voor jullie

Heel veel kracht en liefde van mijn kant 

X Monique 

Laatst bewerkt: 10/02/2024 - 06:39