Beste vriendinnetjes
Afgelopen Januari viel hij dan eindelijk op de mat: de brief van het bevolkingsonderzoek borstkanker. Ik zat er al bijna een jaar op te wachten.
Dit bracht bij mij enorm veel stress teweeg. Ik ben eigenlijk niet zo vaak meer bezig met kanker. In September heb ik mijn laatste controle voor baarmoederkanker. Ik heb inmiddels wel het vertrouwen dat ook die laatste controle goed zal zijn. Natuurlijk word ik dagelijks geconfronteerd met de gevolgen ervan, maar de angst dat het terugkomt is, gelukkig, grotendeels verdwenen.
Maar nu is er dus een nieuwe bedreiging. En ik weet, het slaat helemaal nergens op. Maar de schrik sloeg me om het hart toen ik de brief las, ik kreeg last van huilbuien en voelde paniek steeds als ik eraan dacht. Want ik zou toch niet ook...
Ik besprak dit met mijn beste vriendinnetje. Haar moeder heeft 2 keer kanker gehad: blaas-kanker en een jaar later borstkanker (niet gerelateerd). Dus ze kent het klappen van de zweep. Gelukkig is zij niet zo snel in paniek en ze kon me al snel wat gerust stellen.
En toen zei ze: hé, maar als jij er zo tegenop ziet, dan gaan we toch gewoon samen!
We moesten even wachten, haar oproep kwam 3 maanden later dan de mijne, maar vandaag kon ik bellen voor de afspraken.
Gelukkig trof ik een superlieve telefoniste die het meteen begreep en ons na elkaar op de lijst zette.
Ik voel me zo ontzettend opgelucht. En ik weet dat de spanning waarschijnlijk wel weer terug zal komen, hoe dichterbij het moment komt. We hoeven pas in de 2e week van mei. Maar voor nu is het even helemaal goed.
Ben zo ontzettend blij met mijn beste vriendinnetje ❤️
2 reacties
Zo herkenbaar. Ik mocht naar de bus in januari en vond het ook heel spannend. Heel fijn dat het bevolkingsonderzoek er is maar de impact is toch anders als je kanker hebt (gehad).
Bij mij was alles in orde 😊
Sandra
Wat fijn Sandra, dat het in orde was bij jou.
Normaal sta je daar helemaal niet bij stil hè, maar het enige wat ik nu kan denken is: ik wil het écht niet nog een keer en dit kan er niet meer bij.
'Stelt niks voor', zei mijn moeder. Zij had het over het pletten van je borsten. Daar dénk ik nog niet eens aan. Als het maar goed is. En ook voor mijn vriendinnetje. Haar moeder heeft borstkanker gehad. Gelukkig is mijn vriendin super nuchter. Maar ben toch heel blij dat we samen gaan en zal blij zijn als alles weer achter de rug is.