Deze blog kost me 2 punten

Al sinds de kankerbehandelingen is het een item: vermoeidheid. Longcovid heeft daar nog een schepje bovenop gedaan. Tot mijn val had ik daar regelmatig last van. Deed ik teveel, sliep ik slecht. Deed ik te weinig wat voldoening gaf, sliep ik ook slecht. Het was continu balanceren. Ik liet me meestal leiden door wat 'moest': gezond koken en eten, wassen, licht huishoudelijke taken, fysio, psycholoog, sporten, Ruben helpen met zijn huiswerk, dat soort dingen. Soms sprak ik af met iemand, maar 9 van de 10 keer was dat achteraf toch teveel. Op goede dagen deed ik standaard teveel, op slechte dagen kwam ik soms amper van de bank af. Op mijn lijstje stond dat ik opnieuw een afspraak moest maken met de ergotherapeut, maar dat hield ik af. Bang om weer goedbedoelde maar voor mij niet werkende adviezen te krijgen. Nog meer op mijn al zo volle lijstje.

Na de val vielen veel huishoudelijke taken helemaal of gedeeltelijk weg. Toen de eerste frustratie daarover wegebde, merkte ik dat ik het weer fijn vond om af te spreken. Daar was nu ruimte voor gekomen. Ik merkte wel dat ik ook dit moest doseren. De ene dag kon alles, de dag erop kon niks. Ik merkte dat als de dag te vol werd, ik daar veel last van had. Maar hoe ik het allemaal moest managen? Ik vond het maar lastig. Tijd dus om toch een afspraak te maken met een ergotherapeut.

Gelukkig was er meteen een klik. De eerste 2 weken hield ik bij wat ik deed en hoe zwaar de activiteiten voelden. Op basis daarvan kreeg ik gisteren mijn puntentotaal. Ik heb dagelijks 13 punten tot mijn beschikking. Deze zijn vrij in te vullen. Ik heb elke dag 3 reservepunten. Die mag ik inzetten in 'noodgevallen'. 

Aankleden, wassen, eten, licht huishoudelijke werkzaamheden, het nieuws kijken, appen, bloggen, zijn activiteiten die mij 1 punt kosten per half uur. 

Douchen, haren laten wassen, helpen met koken, visite, ziekenhuisbezoek en koffie drinken in de stad zijn goed voor 2 punten per half uur.

In de auto zitten vind ik eng met mijn arm, dat geeft veel spanning en kost maar liefs 3 punten. Helaas moet dit soms.

Er zijn ook activiteiten die ongeveer evenveel energie kosten als dat ze terug geven. Dit zijn activiteiten als muziek luisteren, buiten in de zon zitten en puzzelen. Voor deze activiteiten hoef ik geen punten te rekenen.

Powernapjes geven een extra punt. Die kan ik dus gericht in gaan zetten. Niet meer verplicht rusten maar extra punten verzamelen. Dat klinkt al zoveel beter.

Als je gezond bent, sta je helemaal niet stil bij dit soort dingen. Dan lijkt het alsof je onbeperkt energie hebt, alsof de energievoorraad continu aangevuld wordt. Als je chronisch ziek bent, heb je een rantsoen waar je het mee moet doen. Als je teveel verbruikt, schiet je in het rood en dat heeft meestal zware consequenties. Zie het maar als rood staan op de bank. Je moet eerst weer aanvullen. En dat is lastig als je al zo weinig hebt. Het gevaar dat je nog dieper in het rood komt te staan, is dan levensgroot aanwezig.

Ik ben heel benieuwd hoe het de komende weken zal gaan. 

Ik ga nu even rusten. Ik hou ontzettend veel van schrijven, maar deze blog kost me toch maar liefst 2 punten.