15. De bucketlist

15. Er zijn veel mensen die mij vragen of ik een bucketlist heb. Die heb ik niet. Ik ga er namelijk niet vanuit dat ik 1 deze weken of maanden al dood ga, tenminste ik hoop het vooral niet.

En daarnaast leek een bucketlist me altijd een beetje onzinnig. Wat schrijf ik daar dan op? Dat ik de Himalaya nog wil beklimmen, een rondreis wil doen in Amerika of ga ik opschrijven wat ik met mijn gezin, mijn vrienden of familie nog wil doen of gezien wil hebben?

Ik denk dat mijn lijst eindeloos lang gaat worden als ik er echt over na ga denken of juist heel kort wordt: tijd blijven spenderen met vrienden en familie en herinneringen blijven maken.

Maar ik dacht, laat ik eens een poging doen en kijken of er hele rare dingen op komen te staan of juist dingen die ik toch nog kan gaan doen. Want wat als het leven wel eindigt? Dan heb ik misschien toch nog wat kunnen aanvinken van deze lijst. Dus hier komt hij:

· Uit een vliegtuig springen. Ik weet het, lekker de grens opzoeken met veel risico. Ik wilde dit al toen ik jong en onbezonnen was. Het leek me een geweldige vrijheid. In de lucht met beneden het leven wat iedereen leid. De huizen, de dieren, de auto’s en de wegen. En ik die er vanaf boven op uitkijkt en me even waan in een eigen wereld, ver erboven. Ik vraag me af of ik er nog zo over denk als ik de deuren van het vliegtuig open gaan, maar ach, de dingen in het leven een beetje romantiseren mag best.

· Zo hard lachen dat ik in mijn broek plas. Want hoeveel valt er nou werkelijk te lachen als je leven kanker ademt.

· Italy. Ik wil Italië nog een keer zien. De wijn proeven uit de wijngaarden, de marktjes bezoeken in de drukke steden, een Italiaan met zijn handen druk in de lucht boos zien worden in prachtige onverstaanbare taal, zwemmen in de meren met hun mooie namen, de gekleurde huisjes op de foto nemen en het eten op de tong proeven.

· Naar new york. Ik zou er gewoon een keer geweest willen zijn. Als is het maar voor een paar uurtjes waarbij ik met een helikopter over new york vlieg. Ik wil de stad zien, de grote gebouwen en de gele taxi’s.

· Een verkleedfeest geven. Een feest met alle vrienden en familie waarbij iedereen als een persoon of karakter verkleed is, we drinken, zingen, dansen en lachen. Een feest waar iedereen na een jaar nog over praat. Inmiddels staat dit feest gepland en kan ik deze bijna van mijn lijst afstrepen.

· Ik wil nog 1x duiken. Ik heb dat een keer mogen doen in Thailand. Dat gevoel, dat vergeet ik nooit meer. Je bent alleen met de wereld onderzee en die is zo ongelooflijk mooi. Er is niets, behalve de schollen vissen, het mooie koraal en jij als buitenstaander die dat mag aanschouwen. Ik denk dat van alle dingen op mijn lijst, deze toch wel het meest bovenaan staat. Als ik naar de hemel mag gaan, zal ik de hele dag aan het duiken zijn vermoed ik.

Zoals je ziet heb ik geen grote bucketlist met allerlei grote of wilde plannen. Oke, los van het uit een vliegtuig springen. En als ik er echt over nadenk, kunnen al deze dingen me gestolen worden.

Ik wil mijn dochter zien opgroeien in het leven wat ik hier nog heb en wil gelukkig blijven met mijn man. Het leven wat ik nu heb, wil ik zolang als mogelijk houden. Gewoon zoals hij is, met alles wat er nu in zit. En als ik op een dag toch moet gaan zou mijn enige bucketlist voor hun zijn dat zij gelukkig worden. Zo gelukkig als ik nu ben. Ik wil dat ze lachen, plezier maken, genieten en leven. Echt leven. Eruit halen wat er in zit met de mensen die om hun heen staan. Zeg nou zelf, dat is toch de mooiste bucketlist die er bestaat?