'Geluk bij een ongeluk' is mijn jaarthema...
Hoi lieve mensen,
Ik heb de afgelopen weken al vaker willen schrijven, maar ik had de rust er nog niet voor gevonden. Er gebeurde zoveel... Leuke en minder leuke dingen. Ik heb bijvoorbeeld hele gezellige klusdagen in mijn huis gehad met vriendinnen, maar daarnaast met een hoop regeldingen te maken gehad die helaas ook volop doorgaan terwijl je met kanker te maken hebt (in mijn geval dan). Ik heb er wel hulp voor, maar relaxed is het zeker niet. Het liefst zou je aan je aan je helingsproces werken zonder er nog andere zorgen bij te hebben. Ik ga hier niet alles over uitweiden, maar mijn relatie zit helaas ook in een transformatiefase. Het is in ons geval beter als ieder z'n eigen woonruimte heeft om aan z'n eigen herstelproces te werken en de dingen op z'n eigen manier te kunnen aanpakken. Ik blijf met onze dochter op de plek wonen waar we nu wonen en haar vader gaat weg. Ik ben hier gelukkig en hij niet.
Soms lopen de dingen zoals ze moeten lopen... Zo ervaar ik het telkens weer. Als het te lang duurt, dan vindt het leven wel weer een weg om ergens doorheen te breken, zodat het opgeschoond wordt. Als iets ongezonds moet veranderen of boven water moet komen, dan zal dat gebeuren. Soms gebeurt dat bijvoorbeeld aan de hand van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, zoals bij mij afgelopen zomer het geval was. In eerste instantie is er sprake van een (zeer) vervelende situatie, maar onder de oppervlakte lijkt deze juist weer zegeningen met zich mee te brengen. Als ik deze zwangerschap niet had, dan had ik bijvoorbeeld niet van mijn kanker af geweten (en dat ik dus tijdig hulp nodig had) en ook niet de zwakten in mijn relatie zo helder leren kennen. Ik heb dit soort ervaringen telkens weer kunnen doorzien, ook al heb ik denk waarschijnlijk nog niet alles verwerkt (het is nog maar een paar maanden gaande). In die zin is 'geluk bij een ongeluk' eigenlijk het thema van dit jaar voor mij geworden...
Terug naar de afgelopen weken:
Ik heb ontzettend fijne dagen gehad en werd steeds weer fitter. Toen ik 3,5 week hersteld was van de grote operatie, heb ik met een goede vriendin een heerlijke wandeling gemaakt van 6,5 km. Halverwege hebben we heerlijk geluncht en waardevolle gesprekken gevoerd. Het was een dag om nooit te vergeten. Ook het weer zat toen erg mee. Het was de laatste warme dag van dit jaar, op 1 oktober. Ik ben echt super blij met alle gezelligheid en hulp die ik krijg van vrienden en familie. Ik voel mij gezegend.
Sinds die dag ben ik ook erg blij dat zo'n wandeling al weer goed lukte en dat ik vrij vlot herstel. Mijn benen waren sterk en wilden ook graag weer lopen. Andere lichamelijke klachten waren er gelukkig ook bijna niet en namen steeds meer af. Sinds die dag wilde ik ook weer vaker gaan wandelen, maar het was er helaas niet meer van gekomen. Er kwamen ineens zoveel regeldingen, een verdachte nieuwe lymfeklier (die uiteindelijk gelukkig onschuldig was) studiedagen van mijn dochter en klusdagen in huis bij (die laatste waren wel heel leuk). Ik dacht 'Ik kan tussendoor toch vast wel eens een wandelingetje doen...', maar het kwam er gewoon niet meer van. Ik moet echt de tijd voor die activiteit gaan bewaken. Zeker nu ik net aan chemotherapie en bestraling ben begonnen. Gelukkig lukt het fietsen inmiddels ook weer goed. Ik probeer aan de hand van wandelen, fietsen en een beetje yoga fit te blijven, maar er zit nog geen regelmaat in.
Twee dagen geleden heb ik mijn eerste bestraling en chemodag gehad. Ik moet in totaal 27 x bestraling en 5 dagen chemo (Cisplatine) krijgen om ervoor te zorgen dat alle slechte cellen die die ene stoute lymfeklier (die al tijdens de operatie was verwijderd) zou kunnen hebben uitgezonden, vernietigd worden. Geen idee hoeveel en of er überhaupt nog ergens slechte cellen zijn, maar dit is de zekerheids-chemische-schoonmaakbehandeling die ik nu onderga. Daarna is het hopelijk echt voorbij. Gelukkig heb ik tot nu toe weinig last van bijwerkingen. Ik ben niet misselijk geweest en heb nog volop eetlust. Alleen voelt mijn lijf wel wat slapper en kan ik flink zweten. We zullen het wel zien hoe het verder loopt...
Morgen weer verder gaan met het afronden van mijn opgeknapte slaapkamer. Het maakt mij intens blij om die zo mooi te maken! Mijn hele huis zal eindelijk schoon en mooi zijn. Dat wilde ik al zo lang... Ik kijk ernaar uit om morgen met mijn dochter naar het tuincentrum te gaan, er nog leuke plantjes voor te kopen en de heerlijke koeken te eten die ze daar hebben... Ik kan ontzettend genieten van dit soort kleine uitstapjes.
Ik ga gewoon lekker, opbouwend door met mijn leven. NIET alsof er niks is gebeurd, maar gewoon omdat de drive zo groot is.